بررسی تاثیر نانوذرات هیدروکسی آپاتیت بر خواص نانوالیاف کراتین جهت کاربرد در مهندسی بافت

در این تحقیق، داربست کراتین/ پلی کاپرولاکتون/ هیدروکسی آپاتیت ha)) با روش الکتروریسی ساخته شد. سپس تاثیر نانوذرات haبر خواص داربست b (کراتین33 درصد، پلی کاپرولاکتون50 درصد و هیدروکسی آپاتیت17 درصد) و داربست a (کراتین 40 درصد و پلی کاپرولاکتون 60 درصد) مورد بررسی قرار گرفت. مورفولوژی سطح، گروه های عاملی موجود بر سطح نمونه، درصد تخلخل و سطح ویژه داربست ها به ترتیب با میکروسکوپی الکترونی روبشی، طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه، روش جابه جایی مایع و آزمون bet ارزیابی شد. متوسط قطر الیاف در نمونه aو b به ترتیب 184 و 108 نانومتر محاسبه شد. همچنین، نتایج آزمون ها حاکی از افزایش سطح ویژه داربست حاوی نانوذرات ha نسبت به داربست بدون نانوذرات ha تا تقریباً به میزان دو برابر بودند. با بررسی رفتار زیست تخریب پذیری داربست ها در محلول بافر فسفات، افزایش میزان کاهش وزن در داربست b مشاهده شد. درصد زنده مانی و چسبندگی سلول های استخوانی رده سلولی 2 saos بر سطح داربست ها با روش mtt بررسی شد و افزایش رشد سلول ها بر سطح داربست pcl/kr حاوی نانوذرات هیدروکسی آپاتیت مشاهده شد. بنابراین، داربست حاوی نانوذرات هیدروکسی آپاتیت می تواند گزینه مناسبی برای کاربرد درمهندسی بافت باشد.