داربست نانولیفی پلی هیدروکسی بوتیرات کوهیدروکسی والرات حاوی نانوذرات هیدروکسی آپاتیت/ بریدیجیت: مشخصه‌یابی و ارزیابی بیولوژیکی

در این تحقیق، داربست نانولیفی کامپوزیتی پلی هیدروکسی بوتیرات کوهیدروکسی والرات (phbv) حاوی نانوذرات کامپوزیتی هیدروکسی آپاتیت/بریدیجیت (habr) به روش الکتروریسی تولید شد. مورفولوژی نانوالیاف تولید شده و نحوه توزیع نانوذرات در نانوالیاف به ترتیب توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی و عبوری بررسی شدند. ارزیابی خواص مکانیکی نشان داد که یک حد آستانه ای برای غلظت نانوذرات وجود دارد که در آن، حضور نانوذرات باعث بهبود خواص مکانیکی داربست نانولیفی شد. داربست کامپوزیتی phbv خاصیت ترشوندگی بهتری در مقایسه با phbv خالص از خود نشان داد. در آزمون کشت سلول برون تنی، سلول های استئوبلاست (hfob) بر داربست های نانولیفی کشت داده شدند.ارزیابی تکثیر سلولی به روش mts نشان داد که بعد از 10 و 15 روز، سلول ها بر داربست کامپوزیتی phbv/habr به طور معنی داری بیشتر از داربست خالص phbv رشد داشته اند. به علاوه نتایج آنالیز ارزیابی میکروسکوپی الکترونی روبشی طیف سنجی تفریق انرژی و رنگ آمیزی سلولی نشان دادند که سلول های کشت داده شده برروی داربست کامپوزیتی phbv بیشتر از داربست phbv خالص و نمونه کنترل، رسوبات مینراله تشکیل دادند. نتایج این مطالعه نشان داد که نانوالیاف کامپوزیتی phbv/habr با خواص مکانیکی، ترشوندگی و رفتار سلولی بهبود یافته، پتانسیل خوبی در کاربردهای بازسازی بافت استخوان دارند.