امکان‌سنجی مدل‌سازی رشد سه‌بعدی ترک در محیط‌های متخلخل با حفرات دایروی با استفاده از مقاطع دوبعدی

با توجه به پیچیدگی‌های مطالعات آزمایشگاهی رشد ترک در مقیاس حفره، روش‌های عددی متعددی در تحلیل مسایل محیط‌های متخلخل استفاده شده است. این روش‌ها، در مورد نمونه‌های سه بعدی حجیم با هزینه‌های محاسباتی زیادی همراه است. بنابراین، ارائه روش‌هایی جهت کم نمودن هزینه‌های محاسباتی، اهمیت ویژه‌ای دارد. یکی از این راهکارها، شبیه‌سازی فرآیند رشد ترک و شکست به‌صورت دوبعدی و تعمیم آن به فضای سه‌بعدی است. در این پژوهش، امکان استفاده از این راهکار در تحلیل فرآیند تخریب مدل‌های سه‌بعدی و تخمین سریع‌تر رفتار ماده بررسی می‌شود. ابتدا، مدل‌های شامل یک ترک و یک حفره در نرم افزار آباکوس مدل‌سازی شده و در ادامه به مدل‌های پیچیده‌تر حاوی پنج حفره در آرایش‌های مختلف، تعمیم یافتند. مسیر رشد ترک و میزان مقاومت کششی مدل‌های سه‌بعدی و مقاطع دو‌بعدی به طور جداگانه محاسبه و مقایسه شدند. همچنین، مقاطع دوبعدی ابتدا در یک صفحه مختصات سه‌بعدی به یکدیگر الحاق شده و در نهایت در فضای سه‌بعدی نمایش داده شدند. نتایج نشان داد که مقاطع دوبعدی که شامل بیشترین تعداد حفرات مدل سه‌بعدی هستند، جواب‌های بهتری ارائه می‌دهند. از طرفی، صفحه نهایی شکستگی نمونه در مقاطع دوبعدی همانند مدل سه‌بعدی است. میانگین مقاومت کششی مقاطع دوبعدی تطابق قابل قبولی با مدل‌های سه‌بعدی دارند، به‌طوری که مقدار مقاومت محاسبه شده در بیشتر موارد، کمتر از 6% با نمونه سه‌بعدی اصلی اختلاف دارند. نزدیکی نتایج مقاطع دوبعدی با مدل سه‌بعدی و همچنین کاهش زمان پردازش مساله در حدود 85%، نشان از کارآیی روش پیشنهادی در این پژوهش است.

feasibility study of three-dimensional crack growth modeling in porous media with circular pores using two-dimensional sections

due to the complexity of laboratory studies of crack growth in pore scale, several numerical methods have been used to analyze the porous media problems. these methods have high computational costs for large 3d samples. therefore, it is important to provide bypath methods to reduce the computational costs. one of these methods is to simulate the crack growth and failure process in 2d, and generalize it to 3d space. in this research, the possibility of using this method  for failure analysis of 3d models and faster estimation of material behavior is investigated. first, models including one crack and one pore were modeled in abaqus software, and then generalized to more complex models containing five pores in different arrangements. crack growth path and tensile strength of 3d models and 2d sections were calculated and compared separately. also, the 2d sections were first merged into a 3d coordinate plane and finally displayed in 3d space. the results showed that the 2d sections which include the largest number of pores in the 3d model, provide better results. moreover, the final fracture plane of the sample in 2d sections is the same as the 3d model. the average tensile strength of 2d sections is acceptable compared to 3d models and shows less than 6% difference from the original models in most cases. the close match between 2d and 3d models, as well as reducing the run time of processing to about 85%, is promising and indicates the efficiency of such methods.