چالش‌های گفتمان انقلاب اسلامی ایران در مواجهه با نسل دهۀ هشتاد (مطالعۀ موردی: حوزه‌های کارآفرینیِ اقتصادی، روشن‌فکری و حکمرانی سیاسی)

حکومت‌های دینی نظیر جمهوری اسلامی ایران برای بازتولید کارآمدی‌شان از یکسو نیازمند معانی عمیقی‌اند که محصول استدلال های معرفت‌شناختیِ اسلامی خاصی است و از‌ سوی ‌دیگر به سوژه‌های حقوقی‌ای نیاز دارند که اقناع این معانی معرفتی شده باشند؛ در حالی ‌که در جهانِ حاد واقعیِ امروزی و با ظهور نسل‌هایی با هویت‌های سیّال و مجازی، معانی عمیق معرفتی در حوزه‌‌های مختلف با چالش‌های جدی‌ای روبه‌رو شده و روزبه‌روز نقششان در زندگی انسان‌ها کم‌رنگ‌تر می‌شود. بر این ‌اساس در این مقاله می‌کوشیم تا با مبنا قرار دادن ویژگی‌های نسل دهۀ هشتاد (که با سیّالیت و مجازیت خود به‌ندرت جایگاهی حقوقی و معرفتی را اشغال می‌کنند)، ابتدا تغییرات شکل‌گرفته در سه حوزۀ کارآفرینی، روشن فکری و حکمرانی سیاسی را بررسی کنیم و سپس به تحولاتی که گفتمان انقلاب اسلامی در این شرایط نوظهور باید به خود گیرد، بپردازیم. به ‌طور کلی یافته‌های تحقیق بیانگر آن است که کم‌رنگ‌شدن معانی عمیق معرفتی نزد نسل دهۀ هشتاد، ضمن آنکه مباحث معرفت‌شناختیِ روشن‌فکران عام را به حاشیه می‌برد و فضا را برای ظهور روشن فکران خاص فراهم می‌کند، در حوزۀ اقتصادی موجب شکل‌گیری اقتصاد استارت‌آپی و ظهور نوع جدیدی از کارآفرینیِ پُرخطر به نام کارآفرینیِ زنجیره‌ای می‌شود. به تبع این تحولات، در حوزۀ «حکمرانی سیاسی» نیز حکومت ‌کردنِ کم‌هزینه و کارآمد بر سوژه‌های دهۀ هشتادی مستلزم عبور از قاعده‌‌های کلی و معرفت‌شناختی و تبدیل حکومت اسلامی به حکومت مندی اسلامی است.