سنجش انسجام درونی ارکان رژیم سیاسی در همپرسه قوانین افلاطون

این مقاله با بهره گیری از نظریۀ «اسپریگنز» و با ملاحظۀ بحران های موجود در جامعه، منطق درونی و ارتباط ارکان رژیم موجود در همپرسه قوانین را بر اساس وظایف و اختیارات آنها بررسی می کند. حاصل کار، ترسیم الگویی از رژیم سیاسی است که براساس ترکیبی از عناصر اصلی دو رژیم پادشاهی و دموکراسی تکوین یافته و مهم ترین اهداف آن، تامین سعادت و امنیت اعضای جامعه است. در این رژیم، نهاد پادشاهی در راس است، ولی نهادهای شورایی قدرتمندی همچون شورای شبانه، پاسداران قانون و انجمن شهر متشکل از نخبگان با تجربه پیش‌بینی شده است که هرچند نقش پادشاه را در ادارۀ امور تعدیل می کنند، در موارد متعددی دچار تداخل وظایف هستند. در مجموع چینش نهادهای این رژیم به گونه ای است که به دلیل عدم انسجام درونی، امکان پویایی و نوآوری اساسی و یا شکوفایی شهروندان را سلب نموده و حالتی ایستا و متصلب را در ابعاد گوناگون زندگی استمرار می بخشد. همچنین این رژیم را می توان الگویی حد فاصل میان دو جامعۀ آرمانی و واقعی دانست که هرچند از الگوی همپرسه جمهور فاصله زیادی دارد، بالفعل شدن آن در واقعیت نیز بسیار بعید می نماید.

measuring the internal coherence of political regime elements in plato's laws

this article examines the internal logic and relation of elements of the existing regime in essay of the laws based on their duties and powers, using the theory of spragens and taking into account the crises in the society. the result of the work is to draw a model of the political regime in which we see a combination of the main elements of the two regimes, monarchy and democracy, and its most important goals are to ensure the prosperity and security of the members of the society. in this regime, the institution of the monarchy is at the top, but powerful council institutions such as the night council, law guards, and the city council composed of experienced elites are foreseen, which, although they adjust the role of the king in the administration of affairs, in many cases, their duties overlap and paradoxical. in general, the arrangement of the institutions of this regime is such that due to the lack of internal coherence, it deprives the citizens of the possibility of dynamism and fundamental innovation or prosperity, and perpetuates a static and rigid state in various aspects of life. also, this regime can be seen as a model between two ideal and real societies, which, although it is far from the model of the republic, its real actualization is also very unlikely.