تحول مفهومی «قانون» در فرایند تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
کمالی زاده محمد ,سوری امیر محمد
|
|
منبع
|
پژوهش سياست نظري - 1397 - شماره : 24 - صفحه:29 -64
|
|
چکیده
|
قانون اساسی جمهوری اسلامی به عنوان یک مفهوم و پدیده تاثیرگذار نیازمند بررسی تاریخی است تا بتوان به چرایی شکل‌گیری مفاهیم و عناصر تشکیل‌دهنده آن پی برد. مفاهیم و عناصری که از پیش از انقلاب و در نتیجه تحولات انقلاب از سویی و همچنین تلاش‌های فکری تدوین‌کنندگان با توجه به معضل عرفی سازی شکل گرفت. بزرگان انقلاب نه تنها مفهوم و اندیشه خاصی از قانون در ذهن نداشتند، بلکه درباره چگونگی تدوین قانون به درستی نیندیشیده بودند. به همین دلیل در زمان تدوین قانون اساسی با معضلات متعددی برای تنظیم بندهای کلیدی‌ای همچون مسائل حاکمیتی و حقوق ملت و آزادی‌های اساسی مواجه بودند. از این رو برای درک چرایی و چگونگی پدیده قانون اساسی در جمهوری اسلامی ایران هم باید به مفاهیم تاریخی و چگونگی شکل‌گیری آن توجه کرد و هم به مسئله نحوه عرفی ساختن قوانین در ایران نظر داشت. امری که با توجه به ذهنیت‌ها و نیت‌های تدوین‌کنندگان قانون اساسی جمهوری اسلامی و در پاسخ به مسائل زمانه شکل می‌گیرد.
|
|
کلیدواژه
|
قانون، قانون اساسی، ولایت فقیه، آزادی، جمهوری اسلامی ایران
|
|
آدرس
|
جهاد دانشگاهی, پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی, گروه علوم سیاسی, ایران, جهاد دانشگاهی, پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
amirsoori21@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|