عوامل موثر بر پذیرش فناوری های جدید در آموزش از راه دور با استفاده از مدل پذیرش فناوری (مطالعه موردی: دانشگاه پیام نور اصفهان)

هدف از این پژوهش، بررسی عوامل موثر بر پذیرش فناوری های جدید در آموزش از راه دور با استفاده از مدل پذیرش فناوری در دانشگاه پیام نور اصفهان بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی مسیولان اداری و اساتید دانشگاه پیام نور اصفهان تشکیل می دادند. تعداد کل این افراد 900 نفر بوده است. حجم نمونه با روش تصادفی طبقه ای و بر اساس جدول کرجسی و مورگان تعیین شد. در این پژوهش از یک پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که اساس آن را پرسشنامه استاندارد مدل پذیرش فناوری (این پرسشنامه نسخه ترجمه شده پرسشنامه مدل پذیرش فناوری می باشد) تشکیل می داد و با توجه به فرضیه های پژوهش از پرسشنامه ها و پرسش های دیگر هم استفاده شده و به آن افزوده گشت. این پرسشنامه بعد از تایید روایی و پایایی آن در اختیار نمونه آماری مطالعه قرار داده شد. نتایج نشان داد که برداشت ذهنی از مفید بودن و برداشت ذهنی از آسانی استفاده فناوری های جدید در آموزش از راه دور به وسیله مسیولان با نگرش آنها نسبت به این فناوری ها رابطه معنی دار داشت. هم چنین نگرش به استفاده از فناوری های جدید در آموزش از راه دور به وسیله مسیولان با تصمیم به استفاده از این فناوری ها رابطه معنی دار داشت و تصمیم به استفاده از فناوری های جدید در آموزش از راه دور به وسیله مسیولان با استفاده عملی آنها از این فناوری ها رابطه معنی دار داشت.