ارزیابی مدل عدالت سازمانی با تکیه بر اعتماد سازمانی برای آموزش و پرورش

هدف پژوهش حاضر، تعیین رابطه ی بین اعتماد سازمانی با عدالت سازمانی ادراک شده دبیران آموزش و پرورش بوده است. روش پژوهش همبستگی بوده و جامعه آماری این پژوهش را کلیه دبیران دوره ی متوسطه آموزش و پرورش شهر اصفهان در سال تحصیلی 89-1388 تشکیل دادند. شیوه ی نمونه گیری، خوشه ای چندمرحله ای بود که در نهایت 363 نفر به طور تصادفی برای پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش دو پرسشنامه ی عدالت سازمانی(etal,1998 moorman) و اعتماد سازمانی,2003) ruder) است که روایی آنها به لحاظ محتوا تامین شده و ضریب اعتبار آنها به روش آلفای کرونباخ به-ترتیب معادل 95/0 و 89/0 به دست آمده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری استفاده شده است. به طور کلی یافته های پژوهش نشان می دهد که اعتماد به سازمان، به تنهایی 5% واریانس عدالت تعاملی را تبیین می-کند. با ورود اعتماد به مدیر، میزان واریانس تبیین شده به 13% و با ورود اعتماد به همکاران به 18/0% افزایش می یابد. روابط بین اعتماد به سازمان، اعتماد به مدیر و اعتماد به همکاران با عدالت 05/0 p < معنی دار بوده است. به طور کلی نتایج پژوهش نشان می دهد که شاخص gfiبرابر با 95/0 و شاخص agfi برابر با 8/0 بود که حاکی از برازندگی مطلوب مدل تجربی پژوهش می باشد.