مقایسه ی سبک های یادگیری و شیوه های حل مسیله ی دانشجویان دختر و پسر گرایش های علوم انسانی، علوم پایه و فنی- مهندسی

هدف از اجرای این پژوهش، مقایسه ی سبک های یادگیری دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت در سال تحصیلی 87-86 بود. برای این منظور، 450 دانشجوی دختر و پسر از گرایش های علوم پایه، فنی مهندسی و علوم انسانی (از هر گرایش 150 نفر ) با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه های سبک های یادگیری فلدر- سولومان و شیوه های حل مسیله ی هپنر استفاده گردید. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، t مستقل، تحلیل واریانس دوطرفه، آزمون تعقیبی توکی و ضریب اتا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. این پژوهش نشان داد که: الف) بین سبک های یادگیری و شیوه های حل مسیله ی دانشجویان رابطه ی معنی دار وجود دارد. ب)بین سبک های یادگیری دانشجویان گرایش های علوم پایه، علوم انسانی و فنی- مهندسی تفاوت معنی دار وجود دارد. به این گونه که دانشجویان گرایش فنی- مهندسی بیش تر سبک یادگیری حسی، کلی، فعال و دیداری را ترجیح می دهند در حالی که دانشجویان گرایش علوم پایه بیش تر از سبک یادگیری کلامی، متوالی، شهودی و تاملی و دانشجویان گرایش علوم انسانی بیش تر از سبک یادگیری فعال استفاده می کنند. ج) بین سبک های یادگیری دانشجویان دختر و پسر تفاوت معنی دار وجود دارد به گونه ای که سبک یادگیری پسران از نوع کلامی، شهودی، متوالی و تاملی است. در حالی که سبک یادگیری دختران از نوع حسی، کلی، فعال و دیداری است. د)بین شیوه های حل مسیله دانشجویان گرایش های علوم پایه،علوم انسانی و فنی- مهندسی تفاوت معنی دار وجود دارد.به این صورت که دانشجویان گرایش فنی- مهندسی بیش تر شیوه ی حل مسیله ی خلاقیت، اعتماد، اجتناب و روی آورد را ترجیح می دهند. در حالی که دانشجویان گرایش علوم پایه بیش تر از شیوه ی حل مسیله ی درماندگی و دانشجویان گرایش علوم انسانی بیش تر از شیوه ی حل مسیله ی خلاقیت و مهارگری استفاده می کنند). بین شیوه های حل مسیله ی دانشجویان دختر و پسر تفاوت معنی دار وجود دارد. به گونه ای که شیوه ی حل مسیله ی پسران از نوع درماندگی و روی آورد است. در حالی که شیوه ی حل مسیله ی دختران از نوع اعتماد و اجتناب است.