مطالعه اعتماد جمعی و کارآمدی جمعی در ارتباط با اثربخشی مدرسه از دیدگاه معلمان ابتدایی

مقدمه و هدف: پژوهش حاضر با هدف مطالعه رابطه اعتماد جمعی و کارآمدی جمعی با اثربخشی مدرسه از دیدگاه معلمان ابتدایی شهر یزد در سال تحصیلی 98-1397 انجام گرفت. روش شناسی: روش پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی و از لحاظ هدف کاربردی است. گرچه با توجه به حجم جامعه (n=1759)، حجم نمونه 317 نفری مطابق با جدول مورگان و کرجسی (1970) کفایت می‌کند امّا محققان برای کاهش میزان خطا و با توجه به احتمال عدم عودت برخی از پرسشنامه ها توسط معلمان، اقدام به توزیع 450 پرسشنامه کردند که 375 مورد از پرسشنامه های بازگشتی کامل بوده و در تحلیل ها استفاده شد. ابزارهای گردآوری داده های پژوهش، پرسشنامه مختلط اعتماد هوی و موران (2003)، پرسشنامه کارآمدی جمعی معلمان (cteq) گادارد (2001) و پرسشنامه استاندارد اثربخشی مدرسه سرجیوانی و همکاران (1992) بودند که روایی و پایایی آن‌ها مورد تایید قرار گرفت. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد بین اعتماد جمعی معلمان ابتدایی و اثربخشی مدرسه با ضریب همبستگی 0/739 رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بین کارآمدی جمعی معلمان ابتدایی و اثربخشی مدرسه با ضریب همبستگی 0/675 رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. 62 درصد واریانس اثربخشی مدرسه توسط متغیرهای اعتماد جمعی و کارآمدی جمعی معلمان پیش بینی می‌شود. نتیجه آزمون t نشان داد که میانگین متغیرهای اعتماد جمعی، کارآمدی جمعی و اثربخشی مدرسه به طور معناداری در معلمان زن بیشتر از معلمان مرد است. نتیجه گیری: فراهم کردن فرصت مشارکت گسترده معلمان در تصمیم سازی های مربوط به مسایل مدرسه به افزایش اعتماد جمعی و کارآمدی جمعی معلمان و در نهایت اثربخشی بیشتر مدارس می انجامد.

study of collective trust and collective efficacy and their relationship with school effectiveness from the viewpoint of primary teachers

introduction: the purpose of this study was to investigate the relationship between collective trust and collective efficacy with school effectiveness from the viewpoint of primary teachers in yazd city in the academic year of 2018-2019. methodology: the research method was descriptive and correlational. although sufficient sample according to morgan and krejcie’s table (1970) according to the population size (n = 1759), a sample size of 317 subjects, but the researcher’s distributed 450 questionnaires to reduce the error rate and given the probability of teachers not returning a percentage of questionnaires of these, 375 from return questionnaires were completed and were used in analyzes. the data collection tools were the hoy and moran complex confidence questionnaire (2003), the teachers’ collective efficacy questionnaire (cteq) goddard (2001) and the school effectiveness standard questionnaire sergiovanni et al. (1992) that were confirmed validity and reliability. results: the findings showed that there is a positive and significant relationship between the collective trust and school effectiveness with a correlation coefficient of (r = 0.739, p≤ 0.01). there is a positive relationship between primary teachers’ collective efficacy and school effectiveness with a correlation coefficient of (r = 0.675, p≤ 0.01). 62% of the variance of school effectiveness is predicted by the variables of collective trust and collective efficiency. also, the results of independent sample t-test showed that the means of collective trust, collective efficacy and school effectiveness from the viewpoint of female teachers are significantly more than male teachers. conclusion: extensive involvement of teachers in decision making about school issues could increase the collective trust and collective efficacy of teachers and ultimately increase the school effectiveness.