رابطه سرپرستی توهین‌آمیز با رفتار شهروندی سازمانی و تعهد عاطفی سازمانی: تبیین نقش میانجی‌گر ادراک کارکنان از عدالت تعاملی

هدف این پژوهش بررسی رابطه سرپرستی توهین آمیز با رفتار شهروندی سازمانی و تعهد عاطفی سازمانی بود. همچنین نقش میانجی گر ادراک کارکنان از عدالت تعاملی در رابطه بین سرپرستی توهین آمیز با رفتار شهروندی سازمانی و تعهد عاطفی سازمانی مورد بررسی قرار گرفت. پژوهش حاضر از جهت هدف، کاربردی و از حیث نحوه گردآوری داده ها، توصیفی از نوع پیمایشی است و جامعه آماری شامل 126 نفر از معلمان مقطع ابتدایی شهرستان ارسنجان بود. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود. روایی و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از روایی صوری، روایی سازه و همچنین محاسبه آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت و تایید گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از روش تحلیل عاملی تاییدی و مدل‌سازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که سرپرستی توهین آمیز دارای رابطه منفی و معنادار با رفتار شهروندی سازمانی، تعهد عاطفی سازمانی و ادراک کارکنان از عدالت تعاملی است. همچنین مشخص شد که ادراک کارکنان از عدالت تعاملی دارای رابطه مثبت و معنادار با رفتار شهروندی سازمانی و تعهد عاطفی سازمانی است. نهایتاً نتایج پژوهش تاییدکننده نقش معنادار متغیر میانجی ادراک کارکنان از عدالت تعاملی در رابطه بین سرپرستی توهین آمیز با رفتار شهروندی سازمانی و تعهد عاطفی سازمانی بود.

Investigating the relationship of abusive supervision with organizational citizenship behavior and affective organizational commitment: explaining the mediating role of employees’ perceptions of interactional justice

The aim of this study was examine the relationship of abusive supervision with organizational citizenship behavior and affective organizational commitment. Also examined the relationship of employees’ perceptions of interactional justice as moderator variable. This study in terms of aim, functional and in terms of data collection, descriptive survey and the population of the population consisted of 126 elementary school teachers in Arsanjan. Data collecting tool was questionnaire. Validity and reliability the questionnaires using face validity, construct validity and Cronbach’s alpha were examined. To analyze the data, confirmatory factor analysis and structural equation modeling was used. The results showed abusive supervision has a negative and significant relationship with organizational citizenship behavior, affective organizational commitment and employees’ perceptions of interactional justice. It was also found employees’ perceptions of interactional justice has a positive and significant relationship with organizational citizenship behavior and affective organizational commitment. Finally, the results was confirming a significant role Variable mediator of employees’ perceptions of interactional justice in Relation between abusive supervision with organizational citizenship behavior and affective organizational commitment