ارزیابی عملکرد سرمایه فکری در مراکز آموزشی عالی با استفاده از روش Ahp (مطالعه موردی: دانشگاه‌های پیام نور استان گیلان)

اواخر قرن بیستم با توجه به تغییر مزیت رقابتی از سرمایه‌های مشهود به دارائی های دانشی و فرآورده‌های دانش محور، دانشگاه‌ها و آموزش عالی از جهت تولید دانش، مورد توجه قرار گرفتند. دانشگاه‌های ایران و البته دانشگاه‌های پیام نور نیز از این قاعده مستثنی نمی باشند. از این رو پژوهش حاضر با هدف، ارزیابی عملکرد سرمایه فکری در مراکز آموزشی با استفاده از روش ahp در دانشگاه‌های پیام نور استان گیلان انجام گرفته است .روش تحقیق کاربردی و توصیفی-پیمایشی محسوب می‌شود. جامعه ی مورد بررسی در این پژوهش شامل کارکنان دانشگاه‌های پیام نور استان گیلان  به تعداد 365 نفر می‌باشد که 187 نفر از آنان به روش نمونه گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب و از طریق پرسشنامه مقایسات زوجی اطلاعات لازم در راستای پاسخ‌گویی به سوالات پژوهش جمع‌آوری شده است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد، در دانشگاه‌های پیام نور استان گیلان سرمایه انسانی با ضریب ارجحیت 0.62 دارای اولویت اول، مولفه نوآوری با ضریب ارجحیت 0.76 دارای تقدم بر تعهد با ضریب ارجحیت 0.16 و دارای تقدم بر رضایت کارکنان با ضریب ارجحیت 0.07 می‌باشد. همچنین فرهنگ سازمانی با ضریب ارجحیت 0.53 دارای تقدم بر انتقال تکنولوژی با ضریب ارجحیت 0.29 و دارای تقدم بر سیستم اطلاعات با ضریب ارجحیت 0.16 است. مولفه ارزش برند با ضریب ارجحیت 0.62 دارای تقدم بر وفاداری مشتری با ضریب ارجحیت 0.23 و دارای تقدم بر رضایت مشتری با ضریب ارجحیت 0.13 است. در نهایت واحد دانشگاهی رشت با ضریب ارجحیت 0.33 دارای تقدم بر سایر واحدهای دانشگاهی دارد.

Intellectual Capital evaluation in training centers using AHP

These intellectual capacities are used in generating values for organizations. In the recent years judgments concerning the success rate of organizations rely upon management of such assets. In the late 20th century, the academic circles and universities began to be viewed as major initiators of social and economic upheavals. Before that the bulk of investment were focused on industries. However, at the turn of the century, a major shift of emphasis occurred away from competition preference to overt scientific knowledge potentials coming from universities as the centre of excellence in science. There has also been a similar shift of attention here in Iran where higher level education in general and “Payamenoor University” in particular has been regarded generator of knowledge. The present research therefore aims at assessing the intellectual asset management performance in Payamenoor UniversityGuilan using the AHP method. So the study is both applied and descriptive in nature. The intended statistical society included a group of 365 university staff out of whom 187 subjects were selected through random cluster sampling. The use of paired comparison questionnaire was carried out to elicit the required information from the respondents. The results should show the top priority of ”human assets” with a preferential coefficient (pco) of 0.62 followed by “innovation” which was a factor with a Pco of 0.76 standing prior to “responsibility” with a Pco value of 0.16 preceding “staff satisfaction”0.07. Meanwhile, “the culture of work environment” took precedence to “technology transfer” 0.29 followed by “information system” with a pco value of 0.62 which itself preceded “customer’s loyalty enjoying a pco of 0.23 standing higher than customer’s satisfaction0.13. Finally, Guilan university branch enjoyed a preferential coefficient of 0.33 standing above of other university units