مدل مدیریت ریسک مبتنی بر سطوح بلوغ، قابلیت های منابع انسانی و کیفیت آموزش (مورد مطالعه: مجتمع گاز پارس جنوبی)

هدف این پژوهش ارائه مدلی جهت مدیریت ریسک مبتنی بر سطوح بلوغ توانایی های کارکنان و کیفیت آموزش در کارکنان شرکت مجتمع گاز پارس جنوبی.است. روش پژوهش ازنظر هدف کاربردی و از نظر نوع داده آمیخته بود. جامعه آماری بخش کیفی پژوهش شامل خبرگان دانشگاهی و مدیران ارشد صنعت نفت و گاز کشور بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند و اصل اشباع ده نفر به‌عنوان حجم نمونه انتخاب شد. گروه دوم از جامعۀ آماری این پژوهش، شامل تمامی کارکنان مجتمع گازی پارس جنوبی بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی و فرمول کوکران 380 نفر به‌عنوان حجم نمونه انتخاب شد. در این پژوهش به‌منظور گردآوری داده‌ها از روش کتابخانه‌ای، مصاحبه نیمه ساختاریافته (بخش کیفی) و پرسشنامه محقق ساخته (بخش کمی) استفاده شد. به‌منظور محاسبه پایایی از روش پایایی بین دو کدگذار استفاده شد که نتایج بیانگر پایایی و روایی مصاحبه بود. به‌منظور بررسی روایی پرسشنامه نیز از روایی صوری، محتوا و سازه استفاده شد و به‌منظور محاسبه پایایی آن نیز از ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی استفاده شد که نتایج بیانگر روا و پایا بودن پرسشنامه محقق ساخته بود. برای تحلیل داده‌های کیفی پژوهش از طریق تحلیل محتوا استفاده شد. در بخش کمّی نیز با توجه به سوال‌های پژوهش از روش‌های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، جداول توزیع فراوانی و نمودار) و استنباطی (مدل‌سازی معادلات ساختاری، تحلیل عاملی اکتشافی و آزمون تی تک نمونه‌ای) و با استفاده از نرم‌افزارهای spss و lisrel استفاده شد. نتایج نشان داد که مولفه‌های ارتقای کیفیت آموزشی شامل فردی (0.78)، آموزشی (0.84) و سازمانی (0.80)، سطوح قابلیت های منابع انسانی شامل سطوح مقدماتی یا ابتدایی (0.83)، مدیریت شده (0.83) پیش بینی شده (0.87)، تعریف شده (0.48) و بهینه شده (0.29) بود و مدیریت ریسک نیز شامل مولفه های نوآوری (0.67)، محیط ریسک پذیر (0.73)، ریسک پذیری مدیریتی (0.84)، کارایی هیات مدیره (0.67) و مدیریت ریسک یکپارچه (0.65) بود؛ ارتقای کیفیت آموزش (0.44) و سطوح بلوغ قابلیت‌های منابع انسانی (0.41) بر مدیریت ریسک تاثیر داشت؛ بر اساس مولفه‌های شناسایی شده مدلی ارائه شد که برازش مناسبی داشت.