عوامل موثر بر ترجیح استقراض کوتاه‌مدت

فرآیند تامین مالی و ترکیب بهینه ساختار سرمایه ازجمله مسایلی است که در حوزه تصمیم گیری مدیریت حایز اهمیت می‌باشد. بدهی مالی کوتاه مدت یکی از شیوه های تامین مالی است. در این مطالعه رابطه بین سطح بدهی‌های مالی کوتاه مدت و پارامترهای مختلف مالی در شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران با انتخاب نمونه ای متشکل از 90 شرکت برای یک دوره زمانی 4 ساله، 1389-1386 مورد بررسی قرار گرفته است. با مطالعه دقیق ادبیات، فرضیات مطرح شده و با استفاده از سه مدل و در سه زمان t، 1+t و1t- موردبررسی قرار گرفته‌اند. نتایج هر سه مدل نشان می‌دهد که میان سطح تامین مالی کوتاه‌مدت و دوره گردش دارایی‌ها رابطه معناداری وجود دارد اما این رابطه برای دوره t و دوره ماقبل آن منفی است ولی اثر دوره گردش دارایی‌ها شش ماهه آتی بر روی سطح تامین مالی کوتاه‌مدت مستقیم است. همچنین بازده دارایی‌ها در هر سه زمان t، 1+t و1t- رابطه منفی با متغیر وابسته پژوهش دارد که البته در زمان t، ضریب این متغیر از لحاظ آماری معنادار نبوده است. ضریب نسبت سود قبل از بهره مالیات به کل دارایی‌ها در دوره t بی‌معناست؛ اما برای دوره‌های قبل و بعد، این ضریب حاکی از یک رابطه مثبت میان سود قبل از بهره مالیات و سطح تامین مالی کوتاه‌مدت است. در این میان نسبت دارایی های جاری به کل دارایی‌ها با سطح تامین مالی کوتاه‌مدت روابط متفاوتی در سه مدل داشته است. که به ترتیب در دوره های حاضر، قبل و بعد نشان‌دهنده رابطه مثبت، رابطه منفی و عدم وجود رابطه معنی دار است.