بررسی تاثیر محافظه‌کاری مشروط و غیرمشروط حسابداری بر ریسک درماندگی مالی شرکت های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف این پژوهش، بررسی تاثیر محافظه‌کاری مشروط و غیرمشروط حسابداری بر ریسک درماندگی مالی شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران است. برای کمی‌کردن محافظه‌کاری مشروط از نسبت جمع اقلام تعهدی غیرعملیاتی به‌کل دارایی‌ها و نسبت سود خالص قبل از اقلام غیرمترقبه به ارزش بازار حقوق صاحبان سهام و برای سنجش محافظه کاری غیرمشروط از دو معیار نسبت کل اقلام تعهدی قبل از استهلاک به میانگین کل دارایی‌ها و نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار خالص دارایی‌ها استفاده‌شده است. برای سنجش ریسک درماندگی مالی نیز از امتیاز z' آلتمن و امتیاز o اولسون استفاده گردید.در راستای تحقق اهداف پژوهش، دو فرضیه اصلی و هشت فرضیه فرعی تدوین‌ شده است. جهت آزمون فرضیه های مطرح‌شده در این پژوهش، از نرم‌افزارهای stata نسخه9.1 و eviews نسخه 7 استفاده شد و برای آزمون هر یک از فرضیه های اصلی دو مدل رگرسیون کلی تخمین زده ‌شده است. نمونه آماری پژوهش شامل 127 شرکت طی بازه زمانی ده‌ساله 1388-1379 می‌باشد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل فرضیه‌های پژوهش نشان می دهد که محافظه‌کاری مشروط و غیرمشروط حسابداری توان کاهش ریسک درماندگی مالی شرکت‌های ایرانی را دارد اما این ارتباط از لحاظ آماری معنادار نیست. بنابراین، شناسایی سریع تر اخبار بد نسبت به اخبار خوب (محافظه‌کاری مشروط) و اعمال رویه‌هایی که ذاتاً محافظه‌کارانه است (محافظه‌کاری غیرمشروط) تغییرات چشم‌گیر و قابل ارزیابی در میزان ریسک درماندگی مالی شرکت‌ها ایجاد نکرده است.