رابطه بین مدت تصدی حسابرس و مدیریت سود

نگرانی ناشی از آثار روابط طولانی حسابرس و صاحبکار بر استقلال حسابرس، کیفیت حسابرسی و کیفیت گزارشگری مالی، موجب تدوین مقرراتی نظیر چرخش اجباری حسابرسان جهت محدود کردن این روابط شده است. اما در خصوص منافع چرخش اجباری حسابرسان، بین صاحبنظران اتفاق نظر وجود ندارد و تحقیقات صورت پذیرفته، نتایج متناقضی را نشان می دهد. این تحقیق به بررسی رابطه بین مدت تصدی حسابرس و مدیریت سود می پردازد. در این تحقیق جهت اندازه گیری مدیریت سود از اقلام تعهدی اختیاری علامت دار و قدر مطلق اقلام تعهدی اختیاری طبق مدل تعدیل شده جونز استفاده شده است. با بررسی 109 شرکت پذیرفته شده در بورس اورق بهادار تهران طی دوره زمانی1386-1382 و با بهره گیری از تحلیل رگرسیون خطی چندگانه، نتایج تحقیق حاکی از وجود رابطه مستقیم و معنی دار بین مدت تصدی حسابرس و قدرمطلق اقلام تعهدی اختیاری است. اما بین مدت تصدی حسابرس و اقلام تعهدی اختیاری علامت دار ارتباطی مشاهده نشد.درمجموع، یافته های تحقیق مبین این است که با افزایش مدت تصدی حسابرس، احتمال مدیریت سود، چه در جهت کاهش و چه در جهت افزایش سود، بیشتر گردیده و جهت مدیریت سود وابسته به انگیزه های خاص مدیریت می باشد.