رابطه بین فرصت‌های سرمایه‌گذاری و ارتباط ارزشی جریان نقدی عملیاتی و اقلام تعهدی

در این مقاله نقش فرصت‌های سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی تعیین‌کننده در میزان اهمیت نسبی جریان نقدی عملیاتی و اقلام تعهدی برای مقاصد ارزشیابی شرکت‌ها مورد بررسی قرار گرفته است. تجزیه و تحلیل‌های ارایه شده بر پایه سه دیدگاه مطرح در حوزه حسابداری و مالی، یعنی فرضیه اطلاعات مربوط به رشد، فرضیه منابع مالی داخلی و فرضیه معیار دچار اخلال، صورت گرفته است. برای آزمون فرضیه‌های تحقیق از اطلاعات 90 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی سال‌های 1382 تا 1387 استفاده شده است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد با افزایش فرصت‌های سرمایه‌گذاری، از ارتباط ارزشی جریان نقدی عملیاتی و اقلام تعهدی سود کاسته می‌شود. کاهش ارتباط ارزشی جریان نقدی عملیاتی و اقلام تعهدی را می‌توان به نقص‌های موجود در شیوه‌های عملیات حسابداری نسبت داد. همچنین نتایج تحقیق نشان می‌دهد با افزایش فرصت‌های سرمایه‌گذاری، ضریب واکنش سود ابتدا کاهش و سپس افزایش می‌یابد.