>
Fa   |   Ar   |   En
   مقایسه تاثیر عصاره گل سرخ ودیفن هیدرامین برضایعات آفتی مخاط دهان  
   
نویسنده خطیبی ماندانا ,محمدیان سهیلا ,آرزوبخش مهدی
منبع تحقيق در علوم دندانپزشكي - 1396 - دوره : 14 - شماره : 2 - صفحه:70 -76
چکیده    سابقه و هدف: استوماتیت آفتی عود کننده (ras) ضایعه ای با شیوع بالاست. درمان قطعی برای آن وجود ندارد. از داروهایی که امروزه برای درمان علامتی آفت استفاده می شود، داروی دیفن هیدرامین ست این دارو تسکین بخش بوده و علاوه بر عوارض جانبی در برخی موارد منع مصرف دارد. عصاره گل سرخ فاقد عوارض جانبی دیفن هیدرامین بوده ، خاصیت ضد دردی آن قبلا تایید شده است، لذا در این تحقیق تاثیر این محلول گیاهی بر زخم آفتی دهان با داروی دیفن هیدرامین مقایسه شد. مواد و روش ها: این تحقیق بصورت کارآزمایی بالینی دوسوکور، با حجم نمونه 100 نفری (در دو گروه 50 نفری) انجام شد. بیماران مبتلا به آفت دهانی که به بیماری سیستمیک خاصی مبتلا نبوده و همچنین از داروی موضعی برای درمان آفت استفاده نمی کردند، وارد مطالعه شده و از نظر سن، جنس، میزان تحصیلات، محل و تعداد ضایعات آفتی، مدت زمان بروز ضایعه، ترومای اخیر وارد به مخاط دهان، مصرف سیگار، و میزان سوزش و درد قبل از درمان در دو گروه مشابه سازی شدند. یک گروه بصورت تصادفی تحت درمان با دیفن هیدرامین و گروه دیگر تحت درمان با قطره گیاهی عصاره گل سرخ قرار گرفته و شدت درد و سوزش بیماران در روزهای دوم، چهارم و هفتم پس از شروع درمان مقایسه شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون mannuwhitney تحلیل شدند. یافته ها: شدت درد و سوزش در گروه تحت درمان با عصاره گل سرخ در روز های دوم، چهارم، و هفتم پس از درمان، به ترتیب 24/1 ±28/6، 42/1 ±88/4، 55/1 ±20/3 ، همچنین شدت درد و سوزش در گروه تحت درمان با دیفن هیدرامین در روزهای دوم، چهارم و هفتم پس از درمان به ترتیب 24/1 ± 42/6 ، 29/1 ± 04/5 ، 67/1±4/3 بود که اختلاف آماری معناداری با یکدیگر نداشتند.
کلیدواژه استوماتیت آفتی عود کننده، دیفن هیدرامین، عصاره گل سرخ
آدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد دندانپزشکی تهران, مرکزتحقیقات جمجمه وفک وصورت, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد دندانپزشکی تهران, بخش بیماریهای دهان وفک وصورت, ایران
 
   The comparison of the effectiveness of Rose Extract and Diphenhydramine on Aphthus ulcers in Oral mucosa  
   
Authors KHatibi M ,Mohammadian S ,Arezoobakhsh M
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved