بررسی اثر کاربردی یک فایبر نواری بر مقاومت به شکست ترمیم کامپوزیتی لبه اینسیزال دندان های قدامی در ضخامت های مختلف (مطالعه آزمایشگاهی)

خلاصه:سابقه و هدف: یکی از شایعترین مشکلات دندانی شکستگی تاج دندان‌های قدامی است. با پیشرفت کامپوزیت‌ها و ادهزیوها رویکردهای محافظه‌کارانه‌ای جهت درمان این نوع شکست‌ها پیشنهاد شده است. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر کابردی یک فایبر نواری بر مقاومت به شکست ترمیم کامپوزیتی لبه اینسیزال با ضخامت‌های مختلف در شرایط in-vitro است.مواد و روش‌ها: در این مطالعه آزمایشگاهی 40 عدد دندان سانترال ماگزیلای کشیده شده به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند: گروه 1) به فاصله 3 میلی‌متر از لبه اینسیزال کوتاه شدند و با کامپوزیت بازسازی شدند.گروه 2) به فاصله 4 میلی‌متر از لبه اینسیزال کوتاه شدند و مانند گروه 1 ترمیم شدند.گروه 3) مانند گروه اول کوتاه شدند و فایبر نواری در پالاتال قرار داده شد.گروه 4) مشابه گروه دوم کوتاه شدند و فایبر نواری در پالاتال قرار گرفت. دندان‌ها پس از مانت در آکریل و ترموسایکلینگ به تعداد 5000 سیکل بین دماهای 5 و 55 درجه سانتی‌گراد، توسط دستگاه zwick با سرعت 1 میلی متر بر دقیقه تحت زاویه 135 درجه تحت نیرو قرار گرفتند تا شکست در آنها رخ داد. داده‌ها به وسیله آزمون two way anova مورد بررسی قرار گرفتند.یافته‌ها: میزان مقاومت به شکست گروه های 1 تا 4 به ترتیب اینگونه بود: 242±436، 195±492، 353±917، 254±1053 . نتایج نشان دادند که میزان مقاومت به شکست بین گروه ها با ضخامت های 3 میلی متری و 4 میلی متری بدون در نظر گرفتن وجود یا عدم وجود فایبر از نظر آماری معنی دار نبود (263/0=p) اما ترمیم های دارای فایبر مقاومت به شکست معنی دار بالاتری را نسبت به ترمیم های بدون فایبر نشان دادند(000/0=p). نتیجه‌گیری: به نظر می رسد که قرار دادن فایبر در بازسازی شکستگی‌های لبه‌ی اینسیزال دندان‌های قدامی می تواند در افزایش مقاومت به شکست این ترمیم ها موثر واقع شود.کلید واژه ها: شکستگی دندان، کامپوزیت رزینی، پلی اتیلن گلیکول