بررسی اثر دو سیستم باندینگ بر میزان ریزنشت ترمیم‌های آمالگام

خلاصه:سابقه و هدف: ریزنشت در لبه ترمیمهای آمالگام همواره یک مشکل بوده است که به دلایل متفاوتی ایجاد می‌شود که یکی از آن موارد عدم انطباق کامل ماده ترمیمی آمالگام با دندان می‌باشد که مربوط به عامل اتصال دهنده آمالگام به دندان است . لذا هدف از این مطالعه مقایسه ریزنشت ترمیم‌های آمالگام با استفاده از دو سیستم باندینگ all-bond 2و scotch bond multi purpose plus بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، 30 عدد دندان پره مولر انسانی انتخاب شد و به سه گروه تقسیم گردید. حفرات کلاس vدر سطح باکال تهیه گشت. در دو گروه آزمایشی از سیستمهای باندینگ all-bond 2،scotch bond multi purpose plus استفاده شد و در گروه سوم از هیچ گونه سیستم باندینگ استفاده نشد. آمالگام tytine در حفرات متراکم گردید و نمونه‌ها بعد از ترموسایکلینگ و استفاده از رنگ و برش دادن جهت بررسی ریزنشت آماده شدند.از یک استریومیکروسکوپ جهت طبقه بندی و مشاهده ریزنشت استفاده شد. از آزمون‌های آماری kruskal-wallis ، dunn test،wilcoxan برای مقایسه‌ی گروهها استفاده گردید.(05/0=?)یافته‌ها: نتایج آماری بدست آمده نشان داد که میزان ریزنشت در ترمیم‌های انجام شده با سیستمهای باندینگ مختلف تفاوت معناداری ندارند(05/0 < p) و در هر سه گروه به طور معناداری میزان ریزنشت در لبه‌ی جینجیوال بیشتر از لبه‌ی اکلوزال ترمیم می‌باشد.(05/0 > p)نتیجه گیری: در حفرات کلاس vترمیم شده با آمالگام spherical استفاده از دو سیستم باندینگ all-bond 2 و scotch bond multi purpose plus میزان ریزنشت را به طور چشمگیری کاهش می‌دهد.