مقایسه تاثیر جنس براکت‌های ارتودنسی بر میزان رشد و چسبندگی استرپتوکک موتانس وکاندیدا آلبیکانس

خلاصه:سابقه و هدف: با توجه به گسترش درمان‌های ارتودنسی برای بزرگسالان و تمایل به استفاده از براکت‌های همرنگ دندان به منظور زیبایی بیشتر و وجود شبهات زیاد درخصوص میزان رشد و چسبندگی میکروارگانیزم‌ها به این نوع ازبراکت‌ها، این تحقیق با هدف مقایسه تاثیر جنس براکت‌های مختلف ارتودنسی (فلز و سرامیک) بر میزان رشد وچسبندگی استرپتوکک موتانس و کاندیدا آلبیکانس انجام شد.مواد و روش‌ها: تحقیق به صورت experimental روی 72 نمونه انجام گرفت. دونوع براکت فلزی و سرامیکی مربوط به دندان‌های پره مولر استفاده شدند. استرپتوکک موتانس، کاندیدا آلبیکانس و تلفیق هردو، مورد مطالعه قرار گرفتند. plateهای شیشه‌ای کوچک حاوی محیط کشت noutrient broth به‌علاوه % 20 سوکروز اضافه با یکی ازسه سوسپانسیون میکروبی تلقیح شدند. براکت‌ها داخل plateها قرارداده شدند. نمونه‌ها در دمای 37 درجه به مدت 5 روز انکوبه شدند. سپس براکت‌ها خارج شده و plateها تخلیه شدند. تعدادcolony forming unit (cfu)های چسبیده به شیشه به صورت چشمی شمارش شدند. تعدادی ازبراکت‌ها با میکروسکوپ الکترونی بررسی شدند.یافته‌ها: تحقیق روی 72 نمونه انجام گرفت. چسبندگی میکروارگانیزم‌های مورد مطالعه درحضور براکت‌های فلزی کاهش و درحضور براکت‌های سرامیکی افزایش پیدا کردند. ( ) بررسی با میکروسکوپ الکترونی نیز این نتایج را تایید کرد.نتیجه‌گیری: میزان رشد و چسبندگی استرپتوکک موتانس و کاندیدا آلبیکانس در حضور براکت‌های ارتودنسی با جنس‌های مختلف، متفاوت است. لذا پیشنهاد می‌شود در گروهی از بیماران با ریسک عفونت‌های کاندیدا مثل بیماران دیابتی و یا شرایط سرکوب ایمنی و همچنین در مواردی که کاهش ریسک پوسیدگی و بیماری‌های پریودنتال مدنظراست، ازبراکت‌های فلزی استفاده شود.