بررسی اثر کاربرد کامپوزیت و کامپوزیت تقویت شده با فیبر بر مقاومت به شکست دندانهای قدامیReattachment شده

خلاصه:سابقه و هدف: یکی از شایعترین مشکلات دندانپزشکی شکستگی تاج می باشد که محققین و دانشمندان به دنبال بهترین و مناسب ترین روش می باشند که مقاومت به شکستی نزدیک یا برابربا دندان سالم داشته باشد. در این مطالعه اثر کاربرد کامپوزیت و کامپوزیت تقویت شده با فیبر بر مقاومت به شکست دندانهای قدامی reattachmentشده بررسی می گردد.مواد و روش‌ها: از بین40 دندان اینسایزور مندیبولار، 30دندان با سایز مشابه بوسیله دیسک در 4 میلیمتر پایینتر از لبه اینسایزال بریده شدندو توسط کامپوزیت flowable دوباره به هم چسبانده شدند و نمونه ها به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. در گروه اول هیچ گونه تراش اضافی صورت نگرفت(fc).در گروه دوم شیار ایجاد شده در سمت لینگوال به عمق 3/0 و عرض 2میلیمتر توسط کامپوزیت پر شد(c).در گروه سوم نیز شیار ایجاد شده توسط کامپوزیت تقویت شده با فیبر کامپوزیتی پرشد (frc ) .گروه های مورد مطالعه به همراه دندانهای گروه شاهد در اکریل خودپخت مانت شدند.سپس توسط دستگاه zwick با سرعت تیغه 5/0 میلیمتر بر دقیقه تحت زاویه 135 درجه بر mm2 پایینتر از لبه اینسایزال نیرو وارد شد تا دندانها بشکنند. داده ها توسط روش اماری anova بررسی شدند. یافته‌ها: مقاومت به شکست در دندانهای دوباره چسبانده شده با فیبر کامپوزیتی،گروه شاهد، کامپوزیت flowable ونوار کامپوزیتی در لینگوال به ترتیب عبارتند از: 15/199 69/ 495 ، 14/147 85/438، 51/210 54/426، 70/158 58/ 416 . از نظر آماری هیچ تفاوت معنی داری بین سه گروه مورد مطالعه با گروه شاهد وجود نداشت (p > 0/05). نتیجه گیری: به دلیل نزدیک بودن مقاومت به شکست هر سه روش مورد مطالعه به مقاومت به شکست دندان امکان استفاده از هر سه روش بر حسب شرایط بیمار و و ضعیت دندان وجود دارد.