بررسی بروز رفلکس تریژمینوکاردیاک در جراحی لفورت I ، هنگام جدا کردن فک بالا از بیس جمجمه ( Maxillary Down fracture)

خلاصه :سابقه و هدف: با توجه به اهمیت رفلکس تریژمینوکاردیاک در جراحیهای سر و گردن و عوارض آن و اهمیت اقدامات پیشگیرانه برای این عوارض و همچنین وجود منابعی که بروز این رفلکس را در این جراحیها تایید نمودند ، به منظور بررسی این رفلکس در جراحی استیوتومی لفورت i، این تحقیق بر روی مراجعین به بیمارستان بوعلی و کلینیک خصوصی شهر تهران انجام شد .مواد و روش‌ها: تحقیق روی 30 بیمار در محدوده سنی 39-18 سال انجام گرفت . ضربان قلب و فشار خون بیماران در لحظات قبل از شکستن فک، حین و بعد از آن ثبت گردید. سپس تبعیت داده‌ها از توزیع نرمال با استفاده از آزمون one-sample kolmogrov-smirnov تایید شد و شاخص‌های فوق با آزمون repeated measure anova مورد قضاوت آماری قرار گرفتند.یافته‌ها: تعداد 5 نفر از بیماران به دلایل مختلف از مطالعه حذف شدند و تحقیق روی تعداد 25 نفر انجام گرفت. میانگین سن بیماران 6/1 ± 6/24 سال(30% مرد و 70% زن ) بود. میزان فشار خون و ضربان قلب بیماران حینdawn fracture بطور معناداری نسبت به قبل از آن کاهش یافت(001/0 > p)، همچنین میزان این پارامترها در این زمان در مقایسه با بعد از آن بطور معناداری کمتر بود (001/0 > p). به طور کلی در زمان d.f نسبت به قبل از آن: 25% از کل افراد بیش از 10% کاهش ضربان قلب نسبت به میزان اولیه داشتند. در مورد فشارخون (mabp) نیز 8/45% از کل بیماران بیش از 10% کاهش فشار نسبت به میزان اولیه داشتند.نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که در جراحی استیوتومی لفورت i ، در هنگام down fracture ماگزیلا، علایمی نظیر کاهش ضربان قلب و کاهش فشار خون بروز می‌کند که می‌تواند در اثر تحریک و کشیده شدن شاخه ماگزیلری عصب تریژمینال، که قسمت میانی صورت را عصب دهی می‌کند، ‌باشد.