بررسی رابطه الگوی رشد عمودی با ابعاد فضای حلقی در مبتلایان به مال اکلوژن CLII/DIV1

خلاصه:سابقه و هدف: با توجه به شیوع اپن بایت اسکلتی و تناقض در مورد ارتباط میان ابعاد فضای حلقی وساختارهای کرانیوفاسیال، دراین مطالعه با هدف بررسی ابعاد فضای حلقی در دو گروه دارای اپن بایت اسکلتال و بدون اپن بایت اسکلتال در بیماران clii/div1 مورد ارزیابی قرار گرفت.مواد و روش‌ها: مطالعه ا ز نوع مورد شاهدی و بصورت دوسوکور انجام شد. برای همه نمونه ها از تکنیک مشاهده پاراکلینیکی شامل پرونده، سفالوگرام و کست دهانی استفاده شد. 40 نفر شامل 19 مرد و21 زن که مبتلا به ناهنجاری اسکلتال clii/div1 بودند با میانگین سنی 53/1±65/14 انتخاب شدند و با توجه به شاخص‌های maxilary – mandibular plan angle sn-mandibular plan angle ,yaxisو jarabak index, به دو گروه 20 تایی دارای اپن بایت اسکلتال (مورد) و بدون اپن بایت اسکلتال (شاهد) تقسیم شدند. سپس ابعاد فضای حلقی شامل عمق نازوفارنژیال و عمق هیپوفارنژیال اندازه گیری شد و در دو گروه توسط آزمون t-test مورد مقایسه قرارگرفت .یافته ها: در میان دو گروه در ابعاد نازوفارنژیال، اوروفارنژیال و هیپوفارنژیال اختلاف معنی‌دار آماری مشاهده نشد، اما طول راه هوایی در گروه مورد بطور متوسط 78/3±40/62 و در گروه شاهد 95/3±45/59 ( 03/0p < ) و نیز فاصله بین استخوان هیویید با پلن مندیبل در گروه مورد 76/3±75/15 و در گروه شاهد 64/3±10/12 بود ( 003/0p < ). بنابراین هر دو شاخص در گروه مورد افزایش معنی‌داری نشان دادند.نتیجه گیری: نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که ابعاد شاخص‌های عمق نازوفارنژیال، عمق (نازوفارنژیال، اوروفارنژییال و هیپوفارنژیال) فضای حلقی ارتباطی با اسکلتال اپن بایت ندارد. طول راه هوایی و فاصله استخوان هیویید تا پلن مندیبل می‌تواند در الگوی رشدی بیمار تاثیر گذار باشد.