بررسی تاثیر دبریدمنت مکانیکی به روش غیر جراحی در درمان بیماری های اطراف ایمپلنت

خلاصه: سابقه و هدف: علی‌رغم درصد بالای موفقیت درمان‌های ایمپلنت، پری ایمپلنتیت و موکوزیت اطراف ایمپلنت تظاهرات پاتولوژیکی هستند که در اطراف ایمپلنت‌ها گزارش شده و پیش آگهی بهترین جایگزین دندان طبیعی را در معرض خطر قرار می‌دهند. این تحقیق با هدف تعیین تاثیرclosed surface scaling بر شاخص‌های کلینیکی در درمان بیماری های اطراف ایمپلنت در بیماران چند مرکز خصوصی در شهر تهران انجام شدمواد و روش ها: این تحقیق به روش کارآزمایی بالینی انجام گرفت. تعداد ?? ناحیه جداگانه گرفتار بیماری‌های اطراف ایمپلنت(شامل?? ناحیه مبتلا به پری ایمپلنتیت و ? ناحیه دچار موکوزیت اطراف ایمپلنت)، در ?? بیمار بررسی شد. مناطق بیمار در هر فرد، توسط دبریدمنت مکانیکی به روش غیر جراحی درمان شد. شاخص‌های کلینیکی شامل: عمق پاکت(ppd)، از دست دادن اتصالات (cal)، خونریزی هنگام پروب (bop)، شاخص لثه‌ای (gi)، قبل از انجام درمان و 5/1 و 3 ماه بعد از درمان ارزیابی شدند. یافته‌ها با آزمون wilcoxon signed-rank test مورد قضاوت آماری قرار گرفتند.یافته‌ها: میانگین cal از 4/1 ± 16/7 قبل از درمان به 4/1± 17/7 و 5/1 ± 18/7 و میانگین ppd از 47/1 ± 08/5 قبل از درمان به 47/1 ± 09/5 و 5/1 ± 09/5 به ترتیب 5/1 و سه ماه بعد از درمان تغییر کرد، اما این تغییر معنی دار نبود (9/0 > p). میزان bop و gi نیز 5/1 وسه ماه بعد از درمان تغییر معنی‌داری نکرد (9/0 > p).نتیجه گیری: به نظر می‌رسد که جرم‌گیری به روش غیرجراحی (closed surface scaling) به تنهایی برای درمان بیماری‌های اطراف ایمپلنت ناکافی است.