مقایسه تاثیر آلژینات آریادنت با بایر بر میزان دقت ابعادی

خلاصه:سابقه و هدف: با توجه به شیوع تغییر ابعادی قالب‌ها و تبعات آن و مصرف آلژینات‌های داخلی در سطح وسیع، این تحقیق جهت تعیین دقت ابعادی آلژینات آریادنت به عنوان نمونه داخلی و بایر به عنوان نمونه خارجی انجام شد.مواد و روش‌ها: تحقیق با طراحی تجربی روی 17 نمونه آلژینات‌ آریادنت (مورد) و بایر (شاهد) انجام گرفت. مدلی ساخته و قالبگیری از مدل اصلی توسط قاشقک اختصاصی با آلژینات های آریادنت و بایر انجام و قالب‌ها با گچ استون ریخته شد.کوچکترین و بزرگترین قطر، ارتفاع و فاصله بین دای‌ها با دستگاه اندازه گیری میکروسکوپی (integral derby england) سنجیده وداده‌ها با آزمون‌های paired t test و mann-whitney مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته‌ها: تفاوت قطر کوچک وبزرگ، ارتفاع و فاصله محورهای دو دای کست حاصل از آلژینات بایر به ترتیب برابر با ،6/185 ? 2/209 ، 7/230 ? 5/345 ، 1/213 ? 9/219 و 7/478 ? 3/328 میکرون و درآلژینات آریادنت به ترتیب برابر با ، 5/215 ? 3/198 ، 3/227 ? 8/342 ، 9/280 ? 7/336 و 5/265 ? 9/281 میکرون بود که هر دو نسبت به نمونه اصلی اختلاف معنی‌داری داشتند( 0005/0 p < ). میزان تغییرات ابعادی دو نوع آلژینات، آلژینات بایر و آریادنت در مقایسه با یکدیگر معنی دار نبود(9/0 < p ).نتیجه‌گیری: دو ماده تغییرات ابعادی معنی‌دار نسبت به مدل اصلی داشتند که در پروتز ثابت عدم کاربرد داشته اما برای قالب‌گیری نهایی پروتز متحرک قابل استفاده است.