بررسی تاثیر زمان بر میزان آزادسازی یونهای فلزی از براکت های ارتودنسی ساخته شده توسط شرکتهای مختلف

خلاصه:سابقه و هدف: با توجه به کاربرد براکتهای گوناگون، ساخت شرکت‌های مختلف در درمان‌های ارتودنسی، و تفاوت در میزان آزاد سازی یونهای فلزی از جمله نیکل، کروم و کبالت از این نوع براکتها و عوارض ناشی از آزادسازی این یونها این مطالعه با هدف تعیین تاثیر زمان در فواصل مختلف بر میزان آزادسازی یونهای فلزی از انواع براکتهای ارتودنسی انجام شد. مواد و روش‌ها: این تحقیق به روش تجربی بر روی 160 عدد براکت ارتودنسی که بطور مساوی از چهار شرکت dentaurum american , organizer و biom تهیه شده بود، انجام گرفت. نمونه ها به 8 گروه 20 تایی تقسیم شدند و چهار گروه از آنها برای یک هفته و چهار گروه دیگر برای شش ماه در بزاق مصنوعی قرار گرفتند، سپس میزان عناصر نیکل، کروم و کبالت آنها توسط دستگاه اسپکتروفتومتری اندازه‌گیری شد. نتایج بدست آمده توسط آزمونهای tomhane, one way anova,t- test و two way anova مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته ها : پس از گذشت یک هفته میزان یونهای آزاد شده نیکل، کروم و کبالت در براکت‌های ارتودنسی ساخت شرکت‌های مختلف به این ترتیب بود، biom : 378± 5/16 ± 378، 74/0±4/0، 1/0±4/0 ، denutarum: 12/10±142 ، 22/0±61/2، 14/0±34/1، american: 06/2±5/58، 28/0±46/0، 04/0±65/0،organizer: 53/3±57/0، 47/0±22/0، 3/0±9/8 (ppb)که اختلاف بین چهار گروه از نظر آماری معنادار بود.(001/0 > p ) و همچنین میزان آزادسازی همین یونها پس از 6 ماه بین براکت‌های شرکت‌های سازنده دارای اختلاف معنی‌داری بود. (001/0 > p )نتیجه‌گیری: به نظر می رسد در درمان‌های طولانی مدت ارتودنسی، براکت american یون کمتری آزاد نموده و از این جهت در اولویت قرار می گیرد.کلید واژه ها: براکت ارتودنسی، کبالت، نیکل، کروم، سمیت فلزات سنگین، عامل زمان، انتشار