مقایسه استحکام باند بین پرسلن و زیرساخت فلزی تیتانیومی ساخته شده به دو روش milling و ebm

سابقه و هدف: یکی از اصلی ترین علت شکست رستوریشن ها نبود استحکام باند کافی بین پرسلن و فلز می باشد که به عوامل مختلفی از جمله نحوه ی ساخت رستوریشن بستگی دارد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر روش ساخت فریم ورک فلزی بر استحکام باند پرسلن به آلیاژ تیتانیوم ساخته شده به دو روش ebm و milling انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی مجموعا 20 نمونه در 2 گروه 10تایی ساخته شد. یک مولد رزینی طبق استاندارد iso-9693 ساخته شد. از اسکن گرفته شده از این مولد برای ساخت نمونه های milling توسط دستگاه تراش از دیسک های تیتانیومی و نمونه های ebm توسط دستگاه arcam ebm system از پودر آلیاژ ti-6al-4v استفاده شد. قبل از پرسلن گذاری نمونه ها تحت سندبلاست با ذرات آلومینیوم اکساید 110 میکرونی قرار گرفتند و توسط یک لایه نازک تیتانیوم باندینگ پوشیده شدند سپس روی هر 20 نمونه، پرسلن به ارتفاع 1/1 میلی متر در فضای مستطیل شکلی در وسط نمونه به ابعاد 3×8 میلی متر قرار داده شد. تست three point bending برای تمام نمونه ها انجام شد و میزان آن ثبت شد. مقادیر به دست آمده از میزان استحکام باند با آزمون t تجزیه و تحلیل شدند و سطح معنی داری 0.05 در نظر گرفته شد . یافته ها: استحکام باند به دست آمده در گروه ebm ( 3.67±34.36) mpa و در گروه 4.34±46.52mpa   بود که از لحاظ آماری بین دو گروه تفاوت معنا داری داشت. (0.001>p ) ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮی: استحکام باند پرسلن و فریم فلزی تیتانیوم در روش milling از ebm بیشتر بود. با این حال هر دو گروه مقادیر استحکام باند بالاتر از حداقل میزان استاندارد iso برای رستوریشن های فلز-سرامیک که 25 مگاپاسکال است را نشان دادند.

comparison of the bond strength of porcelain to titanium substructure made by ebm or milling method

background and aim : one of the main reasons for the failure of metal-ceramic restorations is insufficient bond strength between porcelain and metal, which depends on various factors, including the manufacturing method. the purpose of this study was to evaluate the effect of manufacturing method on bond strength of porcelain to titanium substructure made by ebm or milling method.materials and methods: in this in-vitro study two groups comprised of twenty metal bars each were prepared with ebm or milling method. first a resin bar was molded into standard iso:9693 dimensions of 25 mm × 3 mm × 0.5 mm. then it scanned and ten bars from each group were manufactured using milling device from titanium disks or from an ebm device from ti-6al-4va titanium alloy. bars were sandblasted with 110 μm aluminum oxide particles and were impregnated with bonding agent before the application of 1/1 mm of porcelain onto 8 mm × 3 mm rectangular area in the center of each bar porcelain. afterwards, bond strengths of the samples were assessed using 3-point bending test with a universal testing machine. statistical analysis was performed using t-test and a significant level of 0.05 was considered results: the mean bond strength of ebm group (34.36±3.67mpa) was lower than milling group (46.52±4.34 mpa) and there was statistically significant difference between groups (p-value<0.001).conclusion: bond strength of ebm-manufactured samples were lower than milled group while both groups exceed the minimum requirement of bond strength for metal-ceramic restoration according to iso9693.