اینترلوکین2 بزاق در مبتلایان به استوماتیت آفتی عود کننده طی دوره زخمی فعال و دوره بهبودی

سابقه و هدف: استوماتیت آفتی عود کننده، یکی از شایع ترین آسیب های مخاطی حفره دهان است. پژوهش های گوناگون بیان کننده نتایج متضاد و متنوع درباره سایتوکاین های التهابی و ابعاد  زیست شناختی  مرتبط با این عارضه  است..این مطالعه با هدف  مقایسه سطح اینترلوکین2 بزاق در  مبتلایان به استوماتیت آفتی  عودکننده(در دوره زخمی فعال و دوره بهبودی) و افراد سالم انجام شد.مواد و روش ها:  در این مطالعه مورد -شاهدی نمونه بزاق غیر تحریکی25 بیمار مبتلا به استوماتیت آفتی عود کننده (گروه مورد)در فاز زخمی و بهبودی  و 25 فرد سالم(گروه شاهد) جمع آوری و جهت تعیین   سطح اینترلوکین 2 به آزمایشگاه انتقال داده شد. داده ها با نرم افزار آماری spss 22  و آزمون independent t-test تجزیه و تحلیل شد.(0/05>p)  معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: میزان اینترکولین 2 بزاق در مبتلایان  به استوماتیت آفتی عود کننده(53.48±114.93) و افرادسالم ( 44.185±112.55)   تفاوت آماری معنی داری داشت. (0/05>p) در افراد مبتلا به استوماتیت آفتی عودکننده در دوره زخمی فعال (53.48±114.93)  و دوره بهبودی)56.71± 110.56 ) ، تفاوت آماری مشخصی وجود نداشت. ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮی:  با توجه به نتایج مطالعه به نظر می رسد میزان اینترکولین 2 بزاق در افراد مبتلا به آفت در دوره زخمی فعال  و بهبودی  بطور مشخص نسبت به افراد سالم افزایش می یابد.با این وجود میزان آن طی دوره  عود و بهبودی تفاوت مشخصی  ندارد. 

Salivary interleukin 2 levels in patients with recurrent aphthous stomatitis during active ulcerative and healing period

Background and Aim: Recurrent aphthous stomatitis(RAS) is one of the most common oral mucosal injuries. Various studies have shown Contradictory and varied results about inflammatory cytokines and the biological dimensions related to this complication.This study aimed to compare salivary interleukin-2 levels in patients with recurrent aphthous stomatitis (in the active ulcerative and healing periods) and healthy people.Materials and methods: In this analytical and case-control study, unstimulated  saliva samples of  25 patients with recurrent aphthous stomatitis (case group) in the ulcerative and healing periods and 25 healthy individuals (control group) were collected  for assessment of interleukin-2 (IL-2) levels and transferred to the laboratory. Data were analyzed by SPSS 22 software and Independent t-test. Pvalue of lower than 0.05 was significant. Results: IL-2 salivary levels in  RAS patients( 114.53 ± 93.48)  pg/ml and healthy controls (112.44 ±55.185)  had significantly difference (P˂0.001). Salivary IL-2 levels in RAS subjects in active ulcerative  (114.93 ± 53.48)  and healing periods ( 110.56 ±56.71) pg/ml  no significantly difference. (P˃0.05)Conclusion: According to the results of the study, salivary IL-2  levels significantly increased  in RAS people in the active ulcerative , and healing periods compared to healthy controls. However, salivary Il-2 in  the active ulcerative , and healing periods  had no changing.