بررسی اثر سالیسیلیک‌اسید‌ و جیبرلین بر عملکرد و اجزای عملکرد ماش (Vigna Radiata)

هورمون‌های گیاهی از جمله سالیسیلیک‌اسید‌ و جیبرلین بر صفات کمّی و کیفی گیاهان زراعی موثر‌ند. کاربرد خارجی تنظیم‌کننده‌های رشد گیاهی به‌عنوان راهکاری موثر برای بهبود مقاومت به شوری در گیاهان مطرح است. به‌منظور بررسی اثر سالیسیلیک‌اسید‌ و جیبرلین بر عملکرد و اجزای عملکرد ماش، آزمایشی در سال 1393 در مرکز تحقیقات کشت‌و‌صنعت گوهرکوه خاش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی، با سه‌تکرار انجام شد. در این بررسی سالیسیلیک‌اسید در چهار‌غلظت مختلف شامل 0، 25، 50 و 100پی‌پی‌ام به‌عنوان عامل اول و جیبرلین در سه‌غلظت 0، 50 و 100پی‌پی‌ام به‌عنوان عامل دوم بودند. صفات مورد‌بررسی شامل ارتفاع بوته، عملکرد علوفه تَر و خشک، عملکرد دانه، وزن هزار‌دانه و شاخص برداشت بودند. نتایج نشان‌داد که در تیمار 50‌پی‌پی‌ام سالیسیلیک‌اسید‌ بهترین عملکرد علوفه خشک به‌میزان 1837‌کیلوگرم در هکتار و 49‌درصد افزایش نسبت به شاهد، عملکرد دانه به‌میزان 3/513‌کیلوگرم در هکتار و 19/36‌درصد افزایش نسبت به شاهد و شاخص برداشت نیز به‌میزان 11/27‌درصد بود که نسبت به شاهد 76/30‌درصد افزایش نشان‌داد و در تیمار 100‌پی‌پی‌ام جیبرلین بهترین عملکرد علوفه خشک به‌میزان 36/1469‌کیلوگرم در هکتار و 9/20‌درصد افزایش نسبت به شاهد، عملکرد دانه به‌میزان 08/508‌کیلوگرم در هکتار و 09/31‌درصد افزایش نسبت به شاهد و شاخص برداشت نیز به‌میزان 66/25‌درصد بود که نسبت به شاهد 45/20‌درصد افزایش نشان‌داد. به‌طور کلی می‌توان بیان کرد که سالیسیلیک‌اسید و جیبرلین بر صفات مورد‌بررسی تاثیر معنی‌دار مثبت داشتند و رشد بهتر بوته‌های ماش در تیمار 50‌پی‌پی‌ام سالیسیلیک‌اسید‌ و 100‌پی‌پی‌ام جیبرلین مشاهده شد.