اثر عمق کاشت و مالچ بر ظرفیت نگهداری رطوبت خاک درمراحل مختلف رشد نخود تحت شرایط دیم

از موارد مهم موفقیت در شرایط دیم، عمق کاشت مناسب و کاهش هدر‌رفت رطوبت میباشد. بر این اساس، به‌منظور بررسی اثرات انواع مالچ بر ذخیره رطوبت خاک در شرایط کشت دیم نخود رقم ilc481 آزمایشی به‌صورت اسپلیت‌پلات در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه، در سال زراعی 1391- 1390 به‌اجرا در‌آمد. فاکتورها شامل تیمارهای مالچ (تیمار شاهد (بدون مالچ)، مالچ کلش ذرت، مالچ کلش گندم، مالچ کود دامی، مالچ خاکی (استفاده از پنجه غازی) و تیمار آبیاری تکمیلی (برای مقایسه با شرایط ایده‌آل) به‌عنوان کرت اصلی و عمق کاشت (4، 8 و12سانتی‌متر) به‌عنوان کرت فرعی بودند. نتایج آزمایش نشان داد رطوبت خاک در مرحله غلاف‌بندی در عمق 0 تا 30‌سانتی‌متری بین انواع مالچ‌ها و در عمق 30 تا 60‌سانتی‌متری بین عمق‌های مختلف کاشت و انواع مالچ‌ها و همین‌طور اثرات متقابل مالچ در عمق کاشت اختلاف معنیداری وجود داشت. بین تیمارها (مالچ‌ها و عمق‌های مختلف کاشت) رطوبت در عمق 30 تا 60‌سانتی‌متری خاک، در تمامی مراحل رشد رویشی، گلدهی، غلافدهی و رسیدگی اختلاف معنی‌داری وجود داشت. در بین مالچ‌ها، به‌ترتیب کود دامی، کلش گندم، مالچ خاکی و کلش ذرت بیشترین اثر در حفظ رطوبت نشان دادند. عمق کاشت 12‌سانتی‌متری نیز سبب تخلیه رطوبت بیشتری از اعماق 30 تا60‌سانتی‌متر شد. عملکرد دانه به‌ترتیب در مالچ کلش گندم 30‌درصد، مالچ کود‌دامی 18درصد، مالچ کلش ذرت 16‌درصد و مالچ خاکی 12‌درصد نسبت به تیمار شاهد (خاک لخت با میزان 8/282‌کیلو‌گرم در مترمربع) افزایش داشت. عملکرد دانه در انواع مالچ‌ها، به‌ترتیب در مالچ کلش گندم 31‌درصد، مالچ کود دامی37‌درصد، مالچ کلش ذرت 38‌درصد و مالچ خاکی 40‌درصد نسبت به تیمار آبیاری تکمیلی کاهش داشت. در کل نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از مالچ و عمق کاشت بیشتر می‌تواند باعث حفظ رطوبت و مصرف بهتر آن توسط نخود در شریط دیم باشد.