بهبود خصوصیات کیفی دو رقم لوبیا با مصرف تلفیقی کود‌های زیستی و شیمیایی فسفاتی و روی

به‌منظور بررسی تاثیر کاربرد کود‌های زیستی محتوی فسفر و روی بر کاهش ویژگی‌های کیفی نامطلوب تغذیه‌ای لوبیاچیتی (phaseolus vulgaris l.)، آزمایش مزرعه‌ای به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح آماری بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتور‌های این آزمایش شامل دو رقم لوبیاچیتی (تلاش و صدری)، چهار سطح فسفر (p0: شاهد،p1: مصرف سوپر‌فسفات تریپل بر اساس آزمون خاک، p2: مصرف کود زیستی فسفاتی و سوپر‌فسفات تریپل به‌میزان 50‌درصد توصیه بر اساس آزمون خاک و p3: کود زیستی فسفاتی) و سه سطح روی (zn0: شاهد،zn1 : مصرف 50‌کیلوگرم در هکتار سولفات روی وzn2: کود زیستی روی) بود.کود زیستی فسفاتی شامل تلقیح با قارچ‌های میکوریزی و باکتری azotobacter و تیمار زیستی روی تلقیح با باکتری‌های pseudomonas بود. نتایج تجزیه واریانس تفاوت معنی‌داری در ویژگی‌های کیفی نامطلوب تغذیه‌ای بین دو رقم نشان نداد. کمترین مقدار این ویژگی‌ها (به‌جز اسید فیتیک) در رقم صدری مشاهده شد. تیمار فسفر و روی، تفاوت معنی‌دار در ویژگی‌های مورد بررسی ایجاد نمودند. کمترین میزان این ویژگی‌ها در تیمار فسفری از تیمار p2 و در تیمار روی از تیمارهای zn1 و zn2 به‌دست آمد. اثر متقابل تیمارهای فسفر و روی بر صفات مورد بررسی به‌جز بازدارنده‌های تریپسین معنی‌دار شد. کمترین میزان اسید فیتیک، اسید فنلیک، تانن از تیمار p2zn1 و بازدارنده‌های تریپسین ازتیمار p2zn2 حاصل شد.کود‌های زیستی فسفاتی مورد استفاده در این تحقیق با افزایش رشد و جذب عناصر غذایی و غنی‌سازی زیستی بذر با روی و آهن باعث بهبود کیفیت تغذیه‌ای دو رقم لوبیاچیتی شدند.