حقوق بین‌الملل در برابر روابط بین‌الملل؛ بررسی میان‌رشته‌ای مفهوم اعتبار

لزوم ایجاد ارتباط میان دو رشته روابط بین‌الملل و حقوق بین‌الملل سال‌هاست که در نظام آموزشی ایران مغفول مانده است و علی‌رغم تشابهات فراوان و همکاری‌های متعددی که دانشمندان این دو حوزه می‌توانند با یکدیگر داشته باشند، عملاً تا قبل از روی کار آمدن دولت یازدهم حتی امکان حضور دانشجویان حقوق بین‌الملل در دوره‌های تحصیلات تکمیلی روابط بین‌الملل و بالعکس فراهم نبود. اما آیا اساساً در عصر کنونی امکان شناخت مناسب پدیده‌های بین‌المللی با اتخاذ رویکردهای تک‌رشته‌ای، متصلب و جزمی ممکن است؟ این مقاله در تلاش برای پاسخ دادن به سوال فوق و به منظور به تصویر کشیدن یکی از وجوه پیچیده تعامل متقابل حقوق بین‌الملل و روابط بین‌الملل، به کنکاش در حوزه خطیر معاهدات امنیتی بین‌المللی پرداخته و ضمن معرفی مفهوم اعتبارسازی، به طور خاص تلاش می‌کند تا تفاوت زاویه دید و ظرفیت همکاری ممکن‌الحصول بین پژوهشگران حوزه حقوق بین‌الملل و روابط بین‌الملل را مورد بررسی قرار بدهد. این نوشتار ضمن این‌که نخستین اثر به زبان فارسی برای معرفی مفهوم اعتبارسازی به جامعه محققان علم سیاست و حقوق بین‌الملل محسوب می‌شود، در صدد است تا با استفاده از روش‌شناسی تطبیقی و گزینش یک نمونه مطالعاتی ملی، برای نخستین بار چرایی و نحوه سرریز اعتبار دولت‌ها، از حوزه بین‌الملل به حوزه حقوق بین‌الملل را نیز اثبات کند.