دانشگاه و انتظارات از آن طی چند دهه آینده: تحول در مسئولیت‌ها و کارکردها

دربارۀ آیندۀ دانشگاه‌ها بسیار نوشته‌اند و از این پس نیز می‌توان انتظار داشت که اصحاب نظر در این عرصۀ مهم آرای خود را به نیت تاثیرگذاری در اذهان عمومی و به‌خصوص مسئولان و تصمیم‌گیران به جامعه عرضه کنند. در این مقاله کوشش شده از جنبه‌هایی که احیاناً کمتر از سوی دیگر محققان بدان توجه شده است به مسئلۀ آیندۀ دانشگاه‌ها پرداخته شود. در آنچه در پی می‌آید، پس از مقدمه‌ای کوتاه، که به یکی از مسائل مهم در باب آیندۀ نظام‌های آموزشی، یعنی تحولات مفهومی و دگرگونی‌های بافت فرهنگی و اجتماعی و تغییرات فناوری و آموزش عالی اشاره دارد، به مسئلۀ زوال الگوهای کنونی دانشگاه‌ها پرداخته شده است؛ سپس از تاثیراتی که فناوری‌های نوظهور بر شیوه‌های آموزش و فراگیری در آینده خواهند داشت سخن به میان آمده است؛ و در پایان، توضیحاتی دربارۀ آیندۀ دانشگاه و نظام دانشگاهی در ایران داده شده و به شروطی اشاره شده است که برای بقای این نظام می‌باید تحقق یابد.

Our expectations of universities in the next few decades: Developments in universities responsibilities and functions

Much has been written about the future of universities. One can safely assume that experts will continue to present their views concerning this important issue in a bid to inform and enlighten policymakers as well as the public. In this paper, we try to deal with some aspects of the future of universities not much discussed by other researchers. Following a brief introduction to one of the important issues related to the higher education systems, i.e., the issue of conceptual changes, developments in the social and cultural contexts, and technological advances all in relation to higher education, we turn our attention to the problem of the decline of current models of university. We next discuss the impact of emergent (NBIC) technologies on the modes of teaching in future. In the last section we provide our own account of the future of the university in Iran and highlight some of the conditions necessary for its realization.