رابطه هوش زیباشناسی و بهزیستی روان‌شناختی با میانجی‌گری حساسیت زیباشناسی

بهزیستی یکی از سازه‌هایی است که در روان‌شناسی مثبت‌نگر به‌طورجدی موردتوجه قرار گرفته است. احتمال می‍رود که حساسیت نسبت به زیبایی‍های پیرامون و درک آنها می‍تواند بر سلامت و بهزیستی افراد تاثیر بگذارد. ازاین‌رو، هدف این مقاله بررسی رابطه هوش زیباشناسی و بهزیستی روانی با میانجی‌گری حساسیت زیباشناسی در دانشجویان است. روش پژوهش همبستگی با کمک مدل‌یابی معادلات ساختاری است و جامعهٔ آماری همه دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا در سال تحصیلی 99-1398 هستند که 384 تن با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی از میان آنان انتخاب شد. ابزار استفاده شده در این پژوهش شامل مقیاس بهزیستی ریف (2002)، مقیاس هوش زیباشناسی رشید و همکاران (1396) و مقیاس حساسیت زیباشناسی عبدالملکی (1392) است. نتایج معادلات ساختاری نشان داد که هوش زیباشناسی و حساسیت زیباشناسی بر بهزیستی روان‌شناختی اثر مستقیم و معناداری دارند. همچنین، هوش زیباشناسی نیز بر حساسیت زیباشناسی اثر مستقیم و معناداری دارد. نتایج روابط غیرمستقیم نشان داد که هوش زیباشناسی با میانجی‌گری حساسیت زیباشناسی بر بهزیستی روان‌شناختی اثر معناداری دارد. بر اساس نتایج می‍توان گفت که درک زیبایی‍ها و حساسیت نسبت به زیبایی‍های پیرامون بر بهزیستی روان‌شناختی افراد تاثیر مثبتی دارد. ازاین‌رو، با تدوین برنامه‍‌هایی جهت آموزش و تقویت زیبا‍شناسی افراد، می‍توان انتظار بهبود بهزیستی روانی آنان را داشت.

The relationship between aesthetic intelligence and psychological well-being mediating aesthetic sensitivity

Wellbeing is one of the structures that is seriously considered in positive psychology and sensitive to the environmental aesthetic whose apprehension could affect people’s health and wellbeing. Therefore, the purpose of this study is to investigate the relationship between aesthetic intelligence and psychological wellbeing by mediating aesthetic sensitivity. The research method applied is correlational using a structural equation modeling. The statistical population consisted of all students in BuAli Sina University in the academic year of 20182019, and based on the suggested size for structural equation modeling, 384 students were selected through cluster sampling. The instruments used in this study were Ryff Wellbeing Scale (2002), Rashid et. al (2017) Aesthetic Intelligence Scale and Abdolmaleki (2013) Aesthetic Sensitivity Scale. The results of structural equations showed that aesthetic intelligence and aesthetic sensitivity had a significant direct effect on psychological wellbeing. Aesthetic intelligence also had a direct significant effect on aesthetic sensitivity. The results of indirect relationships showed that aesthetic intelligence by mediating aesthetic sensitivity had a significant effect on psychological wellbeing. Based on the results, it can be concluded that sensitivity to beauties of the environment and their apprehension has a positive effect on people’s psychological wellbeing. Therefore, by developing programs to educate and strengthen aesthetics in individuals, wellbeing can be expected to increase.