خود ارزیابی اعضای هیئت علمی دانشگاه تبریز نسبت به اثرگذاری اجتماعی پژوهش‌‌های دانشگاهی شان

مقاله حاضر قصد دارد به بررسی دیدگاه اعضای هیئت علمی دانشگاه تبریز نسبت به اثرگذاری اجتماعی پژوهش‌های‌شان بپردازد. این پژوهش با رویکرد کمّی و به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه پژوهش اعضای هیئت علمی دانشگاه تبریز بودند که 20درصد از آنها با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی طبق‌های نسبتی به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. به این ترتیب، تعداد 153 نفر از کل اعضای هیئت علمی دانشگاه تبریز در تکمیل پرسشنامه شرکت داشتند. نتایج نشان داد میانگین خودارزیابی اعضای هیئت علمی مشارکت‌کننده در پژوهش نسبت به اثرگذاری اجتماعی پژوهش‌های‌شان برابر با 8.72 بوده و میانگین جامعه پژوهش با اطمینان 95درصد در حد فاصل 8.29 و 9.15 قرار دارد که با توجه به دامنهٔ نمرات قابل‌حصول در حد متوسط قرار دارد. بین خودارزیابی گروه‌‌های مختلف آموزشی نسبت به اثرگذاری اجتماعی پژوهش‌های‌شان تفاوت معناداری وجود دارد. اعضای هیئت علمی دانشگاه تبریز حوزه‌‌های بالقو‌های که می‌‌توانند از پژوهش‌‌های آ‌نها بهره‌مند شوند را به‌ترتیب «صنعت»، «محیط زیست»، «آموزش»، «خط‌مشی و سیاست‌گذاری» و «کشاورزی» بیان کرده‌اند. همچنین، نتایج نشان داد هرچه «تعداد طرح‌‌های برون‌دانشگاهی» و «ارتباط کاری اعضای هیئت علمی با سازمان‌‌های خارج از دانشگاه تبریز» بیشتر باشد، میزان خودارزیابی آنها نسبت به اثرگذاری اجتماعی پژوهش‌های‌شان نیز بیشتر است. برمبنای نتایج حاصل‌شده، تشویق اعضای هیئت علمی به انجام طرح‌‌های برون‌دانشگاهی و داشتن ارتباط کاری با سازمان‌‌های خارج از دانشگاه می‌‌تواند ارزیابی اعضای هیئت علمی نسبت به اثرگذاری اجتماعی پژوهش‌های‌شان را بیشتر کرده، و با درگیر ساختن آنها با مسائل و موضوعات واقعی جامعه به افزایش اثرگذاری اجتماعی پژوهش‌‌های دانشگاهی منجر شود.

Self-assessment of faculty members of Tabriz University toward social impact of their academic researches

The paper intends to investigate the viewpoints of faculty members of the University of Tabriz toward the social impact of their researches. We applied a survey method for the data collection, with the research population being academic staff, of which, 20% were selected using stratified quota sampling method. As a whole, 153 faculty members of the University of Tabriz participated in this study. The results showed that the mean score of the selfassessment of the participating faculties was 8.72 and the mean of the research population was between 8.29 and 9.15 intervals with 95% confidence, which is the middle range of achievable scores. The selfassessment of major departments toward social impact has had a significant difference. It was found that &industry&, &environment&, &education&, &policy and policy making& and &agriculture& are potential areas for the aforementioned faculties. Results also showed the higher the number of research contracts of faculty members with other organizations, the higher their selfassessment toward the social impact of their researches. Furthermore, some faculties having a working relationship with other organizations could assess the social impact of their researches more than those lacking such relationship. As such it was found that, encouraging the faculties to have working relationship and research contracts with other organizations could increase their attitude toward social impact. In other words, making them more engaged with real issues, including social could increase the impact of their researches.