چرایی ظهور دیپلماسی نوین در بستر متحول نظام جهانی

طی دهه های اخیر به تبع وقوع گذار از نظم وستفالیایی به نظم پساوستفالیایی در نظام جهانی، بسیاری از قواعد، اصول و رویه های حاکم بر تعاملات کنشگران دستخوش دگرگونی های شگرفی شده و دیپلماسی نیز به عنوان یکی از مهم ترین نهادهای روابط بین الملل از تاثیر این دگرگونی ها مصون نمانده است. به طوری که در واکنش به تحولات محیط جهانی شده، دیپلماسی نوینبا اَشکال مختلفی همچون دیپلماسی رسانه ای، دیپلماسی مجازی، دیپلماسی مسیر دو و دیپلماسی عمومی ظهور یافته است. در این میان، فهم دلایل ظهور دیپلماسی نوین اهمیت بسیاری دارد و بی تردید می تواند در تعیین مسیر حرکت سیاست خارجی دولت ها به اقتضای تحولات صورت گرفته تاثیرگذار باشد.مقاله حاضر با همین دغدغه به مطالعه چرایی ظهور دیپلماسی نوین در بستر متحول نظام جهانی پرداخته است (سوال اصلی). نگارنده در مقام علت کاوی، سه عاملِ کاهش نقش بلامنازع و تضعیف حاکمیت دولت های ملی متعاقب رشد فزاینده کنشگران غیردولتی، وقوع پیشرفت های شگرف در حوزه فناوری های ارتباطات و اطلاعات و نیز افزایش چشمگیر وزن و جایگاه افکار عمومی را شناسایی کرده و به بررسی نحوه اثرگذاری هر یک بر فرایند اجرای دیپلماسی پرداخته است (فرضیه). نتایج این بررسی می تواند رهنمودهایی را برای جهت دهی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در اختیار تصمیم سازان قرار دهد که مهم ترین آن بسنده نکردن به دیپلماسی رسمی دولت محور و فعالیت موازی در چهار گونه دیپلماسی رسانه ای، عمومی، مجازی و مسیر دو است.