سیر تحول همگرایی ایران و سوریه از آغاز هزاره سوم تا «بیداری اسلامی » (2011-2000)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
جانسیز احمد ,اسمعیلی علی
|
|
منبع
|
مطالعات روابط بين الملل - 1395 - دوره : 9 - شماره : 36 - صفحه:43 -65
|
|
چکیده
|
اتحاد استراتژیک ایران و سوریه در خاورمیانه از جمله اتحادهایی است که طی چند دهه گذشته از تداوم قابل توجهی برخوردار بوده است. از طرف دیگر شکل گیری محیط جدید، فلسفه وجودی اتحادها را با چالش مواجهه می کند که در نتیجه باعث افزایش احتمال گسست در اتحادها می شود، اما علی رغم تغییرات قابل توجه در محیط سیاست خارجی ایران و سوریه در اوایل دهه اول قرن بیست و یکم، اتحاد استراتژیک این دو بازیگر منطقه ای در مقطع زمانی 2000 تا 2011 تداوم یافته است. در این راستا سوال محوری این پژوهش بر این مبنا است که در تداوم اتحاد استراتژیک ایران و سوریه در خاورمیانه در مقطع زمانی 2000 تا 2011، چه عواملی ﺗﺄثیر گذار بوده اند؟ یافته های این پژوهش بر این مبنا است که با توجه به نظریه رئالیسم تدافعی استفان والت به ترتیب اهمیت، وجود همبستگی ایدئولوژیک، نهادینه شدن همکاری ها و حفظ اعتبار از عوامل اصلی تداوم اتحاد ایران و سوریه بوده است، اما رهبری هژمونیک و شکل گیری جامعه امنیتی نقشی در تداوم این اتحاد نداشته اند.
|
|
کلیدواژه
|
ایران، سوریه، تداوم اتحاد، همبستگی ایدئولوژیک، نهادینه شدن، خاورمیانه
|
|
آدرس
|
دانشگاه گیلان, گروه علوم سیاسی, ایران, دانشگاه گیلان, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
aliesmaeili2004@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|