|
|
|
|
الگوهای رفتاری سیاست خارجی روسیه در خاورمیانه پس از خیزش‌های عربی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
میرفخرائی حسن
|
|
منبع
|
مطالعات روابط بين الملل - 1399 - دوره : 13 - شماره : 52 - صفحه:149 -174
|
|
چکیده
|
با آغاز موج تحولات خاورمیانه در نتیجه خیزش‌های مردمی از سال 2011، شاهد یک تکامل رفتاری در سیاست خارجی روسیه بوده‌ایم. رفتاری که شاید بتوان آن را در قالب رئالیسم تهاجمی ارزیابی کرد. در این راستا روسیه در ابتدا رفتاری منفعلانه در قبال تحولات لیبی و تونس از خود نشان داد و تجربه این رفتار، منجر به شکل‌گیری رویکرد سه‌گانه نرم، سخت و هوشمند آن‌ها در سوریه شد. رویکردی که مذاکرات سیاسی و مداخله نظامی را در کنار یکدیگر مد نظر قرار داد. در همین حال مسکو یک مهارت خاص در همکاری با بازیگران منطقه‌ای با منافع متعارض، از جمله ایران، ترکیه و عربستان سعودی از خود نشان داد. مهارتی که در قالب یک رویکرد موازنه‌گرانه قابل مشاهده بود. همه این موارد در یک سیر تکاملی منجر به شکل‌گیری الگوی رفتاری روسیه در خاورمیانه گردید که یک نتیجه آن را در قالب میانجی‌گری در بحران سیاسی قطر شاهد بودیم. طبیعتا خلاء حضور ایالات متحده و یا افول نقش‌آفرینی آن در خاورمیانه یک عامل کلیدی در این زمینه بود. از این منظر، مقاله حاضر با بهره‌گیری از روش توصیفی تحلیلی به بررسی الگوی رفتاری روسیه در خاورمیانه پس از انقلاب‌های عربی می‌پردازد.
|
|
کلیدواژه
|
انقلاب‌های عربی، روسیه، خاورمیانه، ایران، ترکیه
|
|
آدرس
|
دانشگاه علامه طباطبائی, گروه روابط بین الملل, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
for501520@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Patterns of Russian Foreign Policy Behavior in the Middle East after the Arab Uprisings
|
|
|
|
|
Authors
|
Mirfakhraei Seyed Hassan
|
|
Abstract
|
As the wave of uprising of the masses raised in Middle East since 2011, we have seen an evaluation in Russian foreign policy behavior. The behavior that could be analyzed thorough Offensive realism. In this regard, Russia showed a passive behavior in Libya and Tunisia, and the experience then lead to forming a triple soft, hard and smart approach toward Syria. The approach that included political negotiations as well as military intervention all together. At the same time, special skill was shown by Moscow on interactions with conflictinginterest regional actors such as Iran, Turkey and Saudi Arabia. The skill was interpreted on a balancing approach. All these approaches led to the patterns of Russian foreign policy behavior in Middle East, that was shown in Qatar political crisis. The vacuum left by the United States presence in the region was also a key element. This paper aims to study the Russian foreign policy behavior in Middle East thorough descriptiveanalytical method.
|
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|