the resistance axis and the islamic republic of iran's regional policy: challenges and opportunities

With the victory of the 1979 islamic revolution in iran, revolutionary socio-political movements emerged throughout the region that facilitated the formation of resistance groups against imperialism. the purpose of this research is to understand the process of the formation and evolution of resistance groups in the islamic republic of iran's regional policy. the main question of the study is, “what is the place of resistance groups in the islamic republic of iran's regional political strategy?”. the hypothesis of the study is that “the islamic republic of iran plays a stabilizing role in the region through collaboration with resistance groups against imperialism and intervention, a reality that serves the national interests of the region's islamic countries.” based on the findings of the study, sponsoring the regional resistance groups provides stability and fosters the resistance discourse against us and israeli intervention, leading to the stabilization of security for both iran and other countries in the region. the method of the study is descriptive-analytical, and the theoretical framework is neo-classical realism.

محور مقاومت و راهبرد منطقه ای جمهوری اسلامی ایران: فرصت ها و چالش ها

با پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال 1979، جنبش‌های سیاسی-اجتماعی انقلابی در سراسر منطقه ظهور کرد که تشکیل گروه‌های مقاومت علیه امپریالیسم را تسهیل کرد. هدف این پژوهش شناخت روند شکل گیری و تحول گروه های مقاومت در سیاست منطقه ای جمهوری اسلامی ایران است. سوال اصلی پژوهش این است که «جایگاه گروه‌های مقاومت در استراتژی سیاسی منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران چیست؟» فرضیه پژوهش از این قرار است: «جمهوری اسلامی ایران با همکاری گروه‌های مقاومت در برابر امپریالیسم و مداخله، نقشی ثبات‌بخش در منطقه ایفا می‌کند، واقعیتی که در خدمت منافع ملی کشورهای اسلامی منطقه است». بر اساس یافته‌های پژوهش، حمایت از گروه‌های مقاومت منطقه‌ای موجب ثبات و تقویت گفتمان مقاومت در برابر مداخله آمریکا و اسرائیل می‌شود که منجر به تثبیت امنیت هم برای ایران و هم برای سایر کشورهای منطقه می‌شود. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و چارچوب نظری آن رئالیسم نئوکلاسیک است.