pro-iran-deal actors and us foreign policy 2011-2015

During the iran agreement from 2011 to 2015 a pro-iran deal campaign has started in the u.s. critical questions for iranian are: who were these people? who funded them? from whom do they get their information? this study tried to answer these questions by following the pro-iran deal actors from 2011 to 2015 in the united states. therefore, a couple of actors were found who were in favor of the iran deal. the work then followed the money and information transformation data of these pro-iran deal actors. the article got into a socio-diagram of the interrelation of pro-deal funders and actors with the help of nvivo 12 software. it also followed the role of the obama administration in this network. the social network theory of power by castells (2007) was used that indicates the importance of the social network in gaining discourse power to program-specific networks according to the interests and values of the programmers. so, with the help of theory, the article concluded that the obama administration programmed a significant network to have the influence and the power to seal the deal in the u.s.; besides, the network tried to influence obama policy toward iran. the articles also categorized the supporters of the deal into eight groups: institutions in the prevention of nuclear weapons, the iranian community, political advocacy groups, religious groups, think tank associations, jewish institutions, those related to the obama administration, and free funders.

حامیان توافق هسته‎ای ایران و سیاست خارجی ایران(2011-2015)

این مطالعه محتوای تولید شده در رسانه های امریکایی که طرفدار معامله با ایران بود اند را از سال 2011 تا 2015 در ایالات متحده دنبال کرده و نویسندگان و حامیان مالی آنها را ردیابی می کند. این تحلیل مشخص می کند که کدام بازیگران غیردولتی طرفدار توافق ایران بوده اند. در ادامه مسیر پول و اطلاعات طرفداران معامله با ایران را نیز دنبال کرده و در انتها یک نمودار از روابط سرمایه‌گذاران و بازیگران حامی معامله با ایران با کمک نرم افزار NVIVO 12 ترسیم شده است. این مقاله همچنین نقش دولت اوباما را در این شبکه دنبال کرده است. از نظریه شبکه اجتماعی قدرت کاستلو استفاده شده است که نشان دهنده اهمیت شبکه در کسب قدرت برای پیشبرد برنامه ها و ارزش های تشکیل دهنده های آن است. این مقاله به این نتیجه می‌رسد که دولت اوباما نقش مهمی در شکل گیری شبکه فروش معامله ایران داشته است. علاوه بر این، این شبکه همچنین سعی کرد بر سیاست اوباما در قبال ایران تأثیر بگذارد. این مقاله همچنین حامیان توافق را به هفت گروه طبقه‌بندی کرده است: نهادهای پیشگیری از سلاح‌های هسته‌ای، جامعه ایرانیان امریکا، گروه‌های سیاسی، گروه‌های مذهبی، اتاق فکرها، نهادهای یهودی و رسانه‌های گروهی. این مقاله همچنین به این نتیجه می‌رسد که مهم‌ترین سرمایه‌گذار شبکه حامی معامله با ایران، صندوق پلافشرز بوده است.