iran and us general election debates (from 2004-2016)

This paper examines us general election debates to discover whether or not the republican and democratic candidates equally present iran as a major us foreign policy issue. petrocik’s issue ownership theory was employed as the theoretical framework of this paper. the issue ownership theory asserts that since american voters perceive the republican and democratic parties to handle different sets of political, social, and economic issues better than their opponents, each party will highlight and emphasize issues that they are regarded to own during elections. in this regard, petrocik’s theory predicts that since the republican party is perceived to handle foreign policy and national security-related issues better than their democratic opponents by american voters, their candidates are more likely to bring up foreign policy-related issues while democrats are more likely to avoid such issues during presidential campaigns. overall, 13 us general election debate transcripts from among the 16 general debates held from 2004 to 2016 were selected for analysis using the critical case sampling approach. the analysis, which utilized the critical framework analysis method, resulted in seven major thematic categories concerning iran: nuclear program, threat, sanctions, negotiations, war, iran’s influence, and sponsorship of terrorism. the study finds that although republican candidates did present iran as a major foreign policy issue more frequently than their opponents in us general election debates, there was an element of convergence on iran. therefore, contrary to what the issue ownership theory would have predicted, the democrats did not typically avoid nor showed any hesitancy talking about iran.

ایران و مناظرات انتخاباتی ایالات متحده (2004 تا 2016)

این پژوهش مناظره‌های انتخاباتی ایالات متحده را بررسی می‌کند تا دریابد که آیا نامزدهای جمهوری‌خواه و دموکرات موضوع ایران را به عنوان یک مسئله سیاست خارجی ایالات متحده به یک اندازه مطرح می‌کنند یا خیر. نظریه مالکیت مسئله جان پتروسیک (John Petrocik) به عنوان نظریه اصلی این پژوهش انتخاب شده است. این نظریه استدلال می‌کند که از آنجایی که رای‌دهندگان آمریکایی هر یک از احزاب جمهوری‌خواه و دموکرات را برای حل مسائل مختلف سیاسی، اجتماعی و اقتصادی بهتر از مخالفان خود تصور می‌کنند، هر حزب سعی می‌کند موضوعات تحت مالکیت خود را در هر انتخابات بیشتر مورد تاکید قرار دهد. در این راستا، نظریه پتروسیک پیش‌بینی می‌کند که با توجه به اینکه از نگاه رای‌دهندگان آمریکایی، حزب جمهوری‌خواه سیاست خارجی و مسائل مربوط به امنیت ملی را بهتر از حزب دموکرات اداره می‌کند، کاندیداهای آنها به احتمال بیشتری به نسبت دموکرات‌ها مسائل مربوط به سیاست خارجی را مطرح خواهند کرد. این در حالی است که دموکرات‌ها به احتمال زیاد در جریان مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری از بحث در مورد چنین مسائلی خودداری خواهند کرد. این تحقیق با استفاده از روش نمونه گیری موارد بحرانی، 13 متن مناظره انتخاباتی ریاست جمهوری ایالات متحده را از میان 16 مناظره‌ای که از سال 2004 تا 2016 برگزار شد، برای تجزیه و تحلیل انتخاب کرد. با استفاده از روش تحلیل چارچوب بحرانی، این پژوهش به هفت مقوله موضوعی اصلی درباره ایران منجر شد: تسلیحات هسته‌ای، تهدید، تحریم‌ها، مذاکرات، جنگ، نفوذ ایران و حمایت از تروریسم. این مطالعه نشان می‌دهد که اگرچه نامزدهای جمهوری‌خواه در مناظره‌های انتخاباتی ریاست جمهوری ایالات متحده بیشتر از مخالفان خود ایران را به عنوان یک موضوع اصلی سیاست خارجی مطرح کردند، اما یک عنصر همگرایی در مورد ایران وجود داشت. بنابراین برخلاف آنچه نظریه مالکیت مسئله پیش‌بینی می‌کرد، دموکرات‌ها از صحبت در مورد ایران اجتناب نکرده و هیچ گونه تردیدی نشان ندادند.