بررسی اعجاز نحوی در دو سوره بقره و آل‌عمران

در این پژوهش مبحث جدیدی با عنوان «اعجاز نحوی» در قرآن طرح گردیده است. مقصود از اعجاز نحوی وجود کلمات و عباراتی در قرآن کریم است، که از دیدگاه نحویون دارای دو یا چند وجه اعرابی و نحوی است؛ به‌گونه‌ای که اولاً همه این وجوه از نظر معنایی مورد پذیرش بوده و معقول و مقبول به نظر می‌رسند؛ ثانیاً در پرتو این وجوه، معانی متفاوت و متنوعی از آیات و عبارات و کلمات قرآن به دست می‌آید، به‌گونه‌ای که با توجه به وجود چنین امتیازی در بخش‌های گسترده‌ای از آیات قرآن، می‌توان وجه «اعجاز نحوی قرآن» را مطرح کرد و در باب آن سخن گفت. در بخش اول این مقال، چگونگی اعجاز نحوی تبیین گردیده و در بخش دوم مصادیق آن در دو سوره بقره و آل‌عمران ارایه شده است.