واژه‌های همسان‌آوا در قرآن کریم

قرآن‌کریم حاوی حقیقتی فرابشری است که در مقام نزول از علم الهی و دیگر مراتب هستی به عالم طبیعت، در قالب ادبیات بشری تجلی یافته تا متناسب با سعه وجودی مخاطبان در دسترس عقول آنان قرار گرفته، مایه هدایت گردد. از این‌رو لاجرم ویژگی‌های زبانی عربی که بدان نازل شده است در آن نمود یافته؛ ویژگی‌هایی که از دیرباز موضوع کار قرآن پژوهان بوده، و زمینه ساز پیدایش شاخه‌هایی از دانش مانند نحو، بلاغت، و فقه اللغه گردیده است. این مقاله پژوهشی در حوزه الفاظ قرآن کریم است که هدف آن شناخت چگونگی و چرایی همسان‌آوایی در این کتاب آسمانی است، و نگارنده از رهگذر شناسایی و بررسی زبان شناختی واژه‌های هم شکل در قرآن به بررسی آن ها می پردازد.