بررسی جایگاه انسان قبل از دنیا در نظام معنایی سبک زندگی توحیدی با تاکید بر اندیشه‌های امام خمینی و علامه طباطبایی

تبیین نظام معنایی سبک زندگی توحیدی پروژه‌ای بزرگ و ضروری است. این مقاله بر آن است که به تبیین جایگاه انسان قبل از دنیا بپردازد در این راستا به حکایت‌های قرآن کریم از زندگی قبل از دنیای انسان پرداخته نظیر خلیفه خدا بودن، معلم به اسماء الهی بودن، مسجود ملائکه بودن، متحمل امانت الهی شدن و مفطور به فطرت الهی بودن؛ که هر یک از این موارد قطعه مهمی از نظام معنایی سبک زندگی را تشکیل می‌دهد که این شناخت نیز مطمئن‌ترین راه رسیدن به اهداف سبک زندگی توحیدی است. این پژوهش با روش تحلیلی کتابخانه‌ای و با تکیه بر آراء امام خمینی و علامه طباطبایی به بررسی آیات این حوزه پرداخته و بر نقش بنیادین این معانی در سبک زندگی توحیدی استدلال نموده است و داستان هبوط را برنامه‌ای الهی و ظلوم و جهول بودن را برترین وصف انسانی دانسته و مطابق برخی روایات شجره منهیه را مقامات اهل بیت معرفی کرده که آدم برای رسیدن به آن، مشقت زندگی در دنیا را پذیرفته است. فطرت الهی را فطرت معرفت، توحید و ولایت دانسته که دستیابی به کمال مطلق و ظهور همه اسما و صفات الهی را می‌خواهد.

an investigation and critique of theoretical foundations of forqan al-haq in contradiction with the holy quran

explaining the semantic system of monotheistic lifestyle is a big and necessary project. this article intends to explain the position of man before the world. in this regard, the holy qur’an tells the stories of life before the human world, such as being the caliph of god, being a teacher in the name of god, being a mosque of angels, bearing the divine trust and to be in the nature of god; each of these cases is an important part of the semantic system of lifestyle, which is also the surest way to achieve the goals of monotheistic lifestyle. this research has studied the verses of this field with the library analytical method and relying on the opinions of imam khomeini and allameh tabatabai and has argued the fundamental role of these meanings in the monotheistic lifestyle. he considered it to be the highest human description and according to some narrations, he introduced the manhiyeh family as the authorities of ahl albayt, in order to achieve it, one has accepted the hardships of life in this world. he considered the divine nature as the nature of knowledge, monotheism and guardianship, which seeks the attainment of absolute perfection and the appearance of all divine names and attributes.