درآمدی بر تحقق کمال انسان از منظر قرآن و روایات

باور همه شیعیان اثنی‌عشری آن است که نه‌تنها پیامبر اسلام و ائمه اطهار(علیهم السلام) انسان‌های کاملی بوده‌اند بلکه دیگران را به رسیدن به این مرتبه دعوت کرده و راه‌های نیل به کمال را در سیره و سنّت خویش بیان کرده‌اند. به این ترتیب اصطلاح الانسان الکامل و اصطلاحات مشابهی مانند الانسان الحقیقی و کمال الانسان، به فرهنگ و علوم اسلامی راه یافته و در علوم مختلف اسلامی مانند عرفان، حکمت، کلام، تفسیر و حدیث درباره آن سخن رفته است. اکنون سوال این است که آیا کمال انسان امری است که در این دنیا و پیش از مرگ قابل حصول است و انسان می‌تواند قبل از قطع تعلق روح از بدن به آن دست یابد؟ یا اینکه دنیای مادی محدودتر از آن است که بتواند ظرف چنین کمالی برای نفس باشد و بنابراین دستیابی به این کمال منوط به مرگ است و فقط در جهان دیگر و نشئه دیگر قابل دسترسی است؟ همچنین در صورتی که کمال پس از مرگ حاصل می‌شود، آیا مراد از این مرگ، موت ارادی و کشتن نفس به سبب ریاضت‌های شرعی است یا مراد مرگ طبیعی است و یا آنکه متون دینی در این باره صراحت ندارند و پاسخ روشنی در قبال این پرسش ارائه نکرده‌اند؟

An introduction to the Human Perfection Fulfillment from Qur’an and Hadiths’ Viewpoint

All Shiites believe that not only the Prophet of Islam and the Imams were perfect human beings, but also invited others to reach this level and stated the ways to achieve perfection in their way of life and tradition. In this way, the term &perfect human being& and similar terms such as &true human being& and &perfect human being& have found their way into Islamic culture and sciences and have been discussed in various Islamic sciences such as mysticism, wisdom, theology, interpretation and hadith. The question now is, is human perfection something that can be achieved in this world and before death, and can man achieve it before the soul is cut off from the body? Or is the material world too limited to be a vessel for such perfection for the soul, and therefore the attainment of this perfection depends on death and is only available in another world and another intoxication? Also, if perfection is achieved after death, does this death mean voluntary death and selfkilling due to religious sufferings, or does it mean natural death, or do the religious texts not explicit about this and provide a clear answer to this question?