حوزه‌های معنایی لیل در قرآن

معناشناسی از رویکردهای نوین در قرآن شناسی قرن اخیر است. این دانش در رشد و ارتقاء هرچه بیش‌تر قرآن شناسی امروز بسیار کارآمد بوده و مورد اقبال قرآن پژوهان قرار گرفته است. یکی از شاخه های معناشناسی، معناشناسی ساختاری است و در این میان از مباحث آن تعیین حوزه های معنایی یک واژه است. در نوشتار پیش رو، به تبیین حوزه معنایی لیل در قرآن کریم پرداخته شده است. روش انجام پژوهش، تحلیل متنی بر پایه الگوی هم نشینی و جانشینی کلمات با واژه لیل است. این بررسی نشان می‌دهد، واژگانی که در فرآیند هم نشینی و جانشینی با این واژه در ارتباط‌اند را می توان به زوج معنایی و زیرمجموعه های روابط معنایی شب و روز(فراگیر شدن، تقلیب لیل و نهار، تکویر لیل و نهار و...)؛ پدیده های همراه شب(ماه، ستارگان و تاریکی)؛ بخش های لیل (شفق، مغرب، و...)، کارکردهای لیل(عبادی، اجتماعی، تقویمی، طبیعی) و گونه‌های معنایی مفهومی لیل(مکملی، اشتدادی، توزیعی و تقابلی) در قرآن مورد بررسی قرار داد.

The semantic domains of Lail in the Qur’an

Semantics is one of the new approaches in Quranology of the last century. This knowledge has been very effective in the growth and promotion of Quranology today and has been welcomed by Quran scholars. One of the branches of semantics is structural semantics, and among them, one of its topics is determining the semantic domains of a word. In the following article, the semantic domain of Lail in the Holy Quran is explained. The research method is textual analysis based on the pattern of accompaniment and substitution of words with the word Lail. This study shows that the words that are related to this word in the process of companionship and succession can be examined as the semantic pairs and subsets of semantic relations day and night (inclusiveness of night and day, etc.); Phenomena accompanying the night (moon, stars and darkness); The sections of Lail (Shafaq, Maghrib, etc.), the functions of Lail (devotional, social, calendar, natural) and the semanticconceptual types of Lail (complementary, intensifying, distributive and reciprocal) in the Qur’an were examined.