اثبات عدم حجیت اقوال صحابه با استناد به صحیح بخاری

در میان اصولیون اهل تسنن عده‌ای قائل به دلیلیت آراء صحابه بوده و در مقابل عده‌ای دیگر این ادعا را با ادله عقلی و نقلی مردود دانسته‌اند. فارغ از ادله طرفین به نظر می‌رسد هر دو گروه از منابع اصیل روایی خود غفلت ورزیده‌اند. رجوع به معتبرترین کتب حدیثی نزد عامه، می‌تواند بهترین و منصفانه‌ترین میزان برای فصل الخطاب این نزاع اصولی بلکه فرا اصولی باشد. صحیح بخاری که نزد جمهور اهل تسنن بعد از قرآن کریم اصح و اهم کتبی می‌باشد که از بررسی سندی بی نیاز است مشتمل بر روایاتی است که می‌تواند پاسخ به این مساله را تبیین نماید، وجود احادیث نبوی شکی باقی نمی‌گذارد که نمی‌توان تمامی صحابه حتی برخی از مشاهیر آن‌ها را در ایمان و عدالت یکسان دانست و تمامی سخنان و رفتار آنان را صواب پنداشت و به طریق اولی نمی‌توان اقوال آنان را حجت دانست و بر اساس آن فتوایی صادر نمود.

Proving the lack of authority of the sayings of companions citing Sahih Bokhari

Among the Sunni fundamentalists, some believe in the reasoning of the opinions of the Companions, and in contrast, others have rejected this claim with rational and narrative arguments. Regardless of the arguments of the parties, both groups seem to have neglected their original sources of narration. Referral to the most authoritative books of hadith among the public can be the best and fairest measure for the chapter of alKhatab in this principled but also superprincipled dispute. Sahih Bukhari, which according to the Sunni Republic is the most correct and important book after the Holy Quran, which does not require the study of document, contains narrations that can explain the answer to this question. The existance of Hadiths proves that some famous people cannot be considered equal in faith and justice, and not to be considered all their words and behavior to be correct, and in the first way, their statements could not be considered as evidence and a fatwa not to be issued based on them.