معناشناسی «تبشیر» در قرآن کریم

پژوهش درباره واژه‌های قرآن از آن جهت اهمیت دارد که قرآن، منبع معارف و دستورهای زندگی انسان و در حقیقت کتاب انسان است. یکی از راه‌های دستیابی به فهم بهتر قرآن برای رسیدن به سعادت و کمال، معناشناسی واژه‌های قرآنی است. این پژوهش با عنوان «معناشناسی تبشیر در قرآن کریم» با شیوه کتابخانه‌ای و با بهره‌گیری از روش توصیفی تحلیلی در صدد است که حوزه‌های معنایی واژه تبشیر را با توجه به مجاورت کلمات و تقابل آن‌ها و ساختار آن در قرآن را مورد بررسی قرار دهد. برای دستیابی به این مهم از دانش معناشناسی که ابزاری برای ژرف اندیشی و ایجاد نگاهی عمیق و فراگیر است، واژه تبشیر و واژه‌های مرتبط با آن با بکارگیری قاعده سیاق هسته معنایی تبشیر و ارتباط نظام‌مند مولفه‌های مرتبط با آن تبیین گردیده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می‌دهد که واژه‌های «ایمان»، «احسان»، «صبر»، «اسلام» و «تواضع» مفاهیم همنشین «تبشیر» و واژه «انذار» در تقابل با تبشیر قرار دارد. لذا انسان مومن اگر بتواند صفات مذکور را در خود تقویت کند می‌تواند به عنوان مبشر الهی مطرح باشد. همچنین خداوند قرآن کریم، ملائکه و برخی از انبیای الهی از مصادیق مبشرین در قرآن کریم می‌باشند.

Annunciation’s Semantics in Holy quran

Researching Quran’s terms is of special importance while it is the source of education and orders for human lives and is human’s book in fact. One way to have better understanding of Quran and reaching happiness and excellence is Quran’s terms semantics. The present research – in librarian and descriptive – analytical method – intends to study different fields of annunciation’s meaning in Quran. In order to reach this important issue the semantics tools have been applied which are deep and profound. The outcome of the research shows that the terms faith, benefaction, patience, Islam and humbleness are synonyms of annunciation.