آشنایی‌زدایی در قرآن کریم با تکیه بر هنجارگریزی نحوی(جزء بیست و نهم)

هنجارگریزی یکی از یافته‌های مهم فرمالیست‌هاست که اساس مباحث سبک‌شناسی را تشکیل می‌دهد. آن‌ها زبان ادبی را عدول از زبان معیار معرفی و سبک را نیز بر همین اساس مطالعه می‌کردند. قرآن کریم اگرچه یک متن ادبی نیست اما از لحاظ لغوی و زبانی و بلاغی، اعجازی شگفت‌انگیز محسوب می‌شود که بررسی آن با تکیه بر دیدگاه‌های نو، می تواند در جهت دستیابی به یافته‌های نوین راهگشا باشد. پژوهش حاضر در صدد است با استفاده از روش تحلیلی استنطاقی، به بررسی جزء بیست و نهم قرآن کریم از دیدگاه هنجارگریزی نحوی بپردازد.یافته های پژوهش حاکی از آن است که هنجارگریزی نحوی در قالب تقدیم و تاخیر، با هدف برجسته کردن بخشی از کلام، حذف با هدف اختصار و زیبایی‌شناسی، التفات با هدف زیبایی کلام و نیز رسایی مفهوم، و تکرار، به دلیل تاکید نمایان شده است.

Familiarization in the Holy Quran based on syntactic deviation (part 29)

Deviation is one of the important findings of formalists that forms the basis of stylistic discussions. They introduced literary language as deviating from the standard language and studied the style accordingly. Although the Holy Quran is not a literary text, but in terms of lexical, linguistic and rhetorical, it is considered a wonderful miracle that its study based on new perspectives can be a solution to achieve new findings. The present study seeks to examine the twentyninth part of the Holy Quran from the perspective of syntactic deviation using the analyticalinferential method. Findings indicate that syntactic deviation is represented in the form of presentation and delay, with the aim of highlighting a part of speech, omission with the aim of brevity and aesthetics, attention with the aim of aesthetics of speech and conceptualization, and repetition, due to emphasis.